Άμεση αλλαγή σχεδίου αντιμετώπισης των ακραίων φυσικών φαινομένων Τώρα !!!

Γράφει ο Ανδρέας Κάτσενος, Δημοσιογράφος

Ο απολογισμός τραγικός. Η εικόνα αποκαρδιωτική. Παντού στάχτη κι αποκαϊδια.  Από τις 17 Ιουλίου η Ελλάδα καίγεται κάτω από το πρόσχημα της κλιματικής αλλαγής που όμως δεν μπορεί να δώσει άλλοθι για λάθη και παραλείψεις δεκαετιών στο χώρο της πρόληψης και προστασίας των δασών μας.

Οι όποιες ευρηματικές, επικοινωνιακές προσπάθειες συγκάλυψης των αδυναμιών του κράτους με ευφυολογήματα,  περί νέων σχεδίων αντιμετώπισης των πυρκαγιών και της κλιματικής κρίσης, μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορούν να γίνουν κατανοητές. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και ζητάει άμεσα λύσεις. Βασική προϋπόθεση για να υπάρξει ένας νέος σχεδιασμός, όπως τον παρουσίασε ο Πρωθυπουργός στην προ ημερησίας συζήτηση, σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, στη Βουλή, για τις πυρκαγιές  είναι η παραδοχή αποτυχίας του υπάρχοντος σχεδιασμού.

Όλοι ξέραμε ότι το καλοκαίρι θα ήταν δύσκολο, με καύσωνες, ανέμους, γενικώς, ακραία καιρικά φαινόμενα. Εν τούτοις ο κρατικός μηχανισμός αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων. Οι χρόνιες παθογένειες, οι αδυναμίες και οι αβελτηρίες του συστήματος απέδειξαν ότι ζουν και βασιλεύουν. Βεβαίως έχουν γίνει βελτιώσεις στο σύστημα δασοπυρόσβεσης αλλά δεν επαρκούν.

Τραγικός απολογισμός, με πάνω από 1,5 εκατ. στρέμματα πράσινου,  που έγιναν στάχτη και 25 άτομα να έχουν χάσει  τη ζωή τους δεν το λες και επιτυχία του «επιτελικού» κράτους.

Είναι ντροπή να καίγεται ο Έβρος και η Ροδόπη επί δύο, σχεδόν, εβδομάδες και να μην μπορούν να σβήσουν τη φωτιά. Πάνω από 935 χιλιάδες στρέμματα έγιναν στάχτη. Στη Ρόδο κάηκαν 200 χιλιάδες στρέμματα, το μοναδικό  δάσος Δαδιάς είναι πια μια ωραία ανάμνηση, η Πάρνηθα σώθηκε από ολοκληρωτική καταστροφή, έμεινε ένα μικρό κομμάτι πρασίνου να θυμίζει παλιά μεγαλεία, η Άνδρος το ίδιο.  Εθνική τραγωδία.

Η ανείπωτη εικόνα της καταστροφής δεν μπορεί να αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Πρωτίστως, δεν μπορεί να αφήνει  την κυβέρνηση, καθώς αποδείχτηκε ότι το επιτελικό κράτος νοσεί,  βαρέως. Τούτες τις ώρες χρειάζεται σεμνότητα, συγκλονισμό, λύπη.

Επιτακτική ανάγκη ένας νέος εθνικός σχεδιασμός για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Της προστασίας της χώρας από τις φωτιές, τις πλημμύρες αλλά  και, κυρίως,  της αντιμετώπισης της  ασυνειδησίας, της ηλιθιότητας ορισμένων συμπολιτών μας οι οποίοι, με εγκληματικές πράξεις, θέτουν σε κίνδυνο χιλιάδες πολίτες.

Ένας σχεδιασμός που θα ξεπερνάει κόμματα και μικροπολιτικούς καιροσκοπισμούς. Είναι ανάγκη να ενώσουμε δυνάμεις. Όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, επιστήμονες, πολίτες να γίνουμε μια γροθιά. Χωρίς εγωισμούς να ξεπεράσουν τα όρια  τους και να ενσκήψουν στο πρόβλημα με επιστημονική μεθοδικότητα οργάνωση και αποτελεσματικότητα.

Τα δάση καίγονται το χειμώνα, είπε κάποτε, ένας παλιός αξιωματικός της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Είναι αδήριτη αλήθεια. Το χειμώνα θα δουλέψεις μέσα στα σωθικά του δάσους  για να το σώσεις το καλοκαίρι. Για αυτό  άμεση επανασύσταση της Δασικής Υπηρεσίας.

Πρόληψη,  αποψιλώσεις, καθαρισμοί των δασών, αντιπυρικές ζώνες, εκσυγχρονισμός του στόλου των εναέριων μέσων που είναι πεπαλαιωμένα, drone, προσλήψεις πυροσβεστών, ουσιαστική οργανική ένταξη των εθελοντικών ομάδων στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, επανίδρυση του σώματος των δασοπυροσβεστών, συνεργασία Πολιτείας – Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ρόλο στο επιστημονικό προσωπικό που είναι εξειδικευμένο για τα δάση. Κι αυτό άμεσα.

Φωτιές θα έχουμε κάθε χρόνο, όπως και ακραία καιρικά φαινόμενα. Άρα χρειάζεται δουλειά  και όχι επικοινωνιακές φαμφάρες πολιτικάντηδων για δημοσιότητα στα κανάλια, ούτε, δήθεν σοφών, εμφανίσεις που αραδιάζουν μπούρδες για να καλύψουν τα αδικαιολόγητα. Ζητείται σοβαρότητα.