Μιλάμε τόσο εύκολα για την αυτοαγάπη σαν να ήταν ένα αρωματικό κερί ή μια κυριακάτικη τελετουργία. Τι θα γινόταν όμως αν το να αγαπάμε τον εαυτό μας ήταν πολύ πιο δύσκολο πολύ πιο ριζοσπαστικό απ’ ότι φανταζόμασταν ποτέ.
Ο Ίρβιν Γιάλομ, ο υπαρξιακός ψυχίατρος που έγραφε όχι με ψυχρή αποστασιοποίηση αλλά με τη ζεστασιά του κοινού ανθρώπινου αγώνα, είπε κάποτε τι πρέπει να κάνει κάποιος για να αγαπά τον εαυτό του.
Εδώ δεν υπάρχει σύντομος δρόμος, καμία επιβεβαίωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ωμή πράξη της αντιμετώπισης της σκιάς του ατόμου.
Το να αγαπάς τον εαυτό σου, αληθινά σημαίνει να στέκεσαι ακίνητος μπροστά στον ίδιο σου το τρέμουλο. Να ονομάσεις τα μέρη που αποφεύγεις, να κάτσεις με τις τύψεις σου μέχρι να μαλακώσουν, όχι να εξαφανιστούν αλλά να μεταμορφωθούν, η διορατικότητα του Γιάλομ δεν είναι καταπραϋντική, είναι ειλικρινής.
(Διαβάστε τα αποφθέγματά του παρακάτω)
13 αποφθέγματα του Ίρβιν Γιάλομ.
1.Η πράξη της πλήρους αποκάλυψης του εαυτού μας σε κάποιον άλλον και η αποδοχή του μπορεί να είναι το σημαντικότερο μέσο θεραπευτικής βοήθειας.
2.Ζήσε τη ζωή σου στο έπακρο- και μετά, και μόνο μετά, πέθανε. Μην αφήσετε πίσω σας καμία άψυχη ζωή.
3.Αν θέλετε να επιλέξετε την ευχαρίστηση της ανάπτυξης, προετοιμαστείτε για λίγο πόνο.
4.Να αγαπάς σημαίνει να ενδιαφέρεσαι ενεργά για τη ζωή και την ανάπτυξη του άλλου.
5.Η αυτογνωσία είναι ένα ύψιστο δώρο, ένας θησαυρός τόσο πολύτιμος όσο και η ζωή. Αυτό είναι που μας κάνει ανθρώπους. Έρχεται όμως με ένα ακριβό τίμημα: την πληγή της θνητότητας. Η ύπαρξή μας σκιάζεται για πάντα από τη γνώση ότι θα αναπτυχθούμε, θα ανθίσουμε και, αναπόφευκτα, θα μειωθούμε και θα πεθάνουμε.
6.Ο έρωτας δεν είναι απλώς μια σπίθα πάθους μεταξύ δύο ανθρώπων υπάρχει άπειρη διαφορά μεταξύ του να ερωτεύεσαι και να στέκεσαι ερωτευμένος. Αντίθετα, ο έρωτας είναι ένας τρόπος ύπαρξης, ένα «να δίνεις», όχι ένα «να ερωτεύεσαι»- ένας τρόπος να σχετίζεσαι συνολικά, όχι μια πράξη που περιορίζεται σε ένα μόνο άτομο.
7.Το να μην κατέχεις το σχέδιο της ζωής σου είναι σαν να αφήνεις την ύπαρξή σου να είναι ένα ατύχημα.
8.Μόνο ο πληγωμένος θεραπευτής μπορεί να θεραπεύσει πραγματικά.
9.Το να ζεις με ασφάλεια είναι επικίνδυνο.
10.Κάποια μέρα σύντομα, ίσως σε σαράντα χρόνια, δεν θα υπάρχει κανείς ζωντανός που να με έχει γνωρίσει ποτέ. Τότε θα είμαι πραγματικά νεκρός – όταν δεν θα υπάρχω στη μνήμη κανενός. Σκέφτηκα πολύ για το πώς κάποιος πολύ ηλικιωμένος είναι το τελευταίο ζωντανό άτομο που έχει γνωρίσει κάποιο πρόσωπο ή ένα σύμπλεγμα ανθρώπων. Όταν αυτό το άτομο πεθαίνει, πεθαίνει και όλη η ομάδα, εξαφανίζεται από τη μνήμη των ζωντανών. Αναρωτιέμαι ποιος θα είναι αυτός ο άνθρωπος για μένα. Ποιανού ο θάνατος θα με κάνει πραγματικά νεκρό;
11.Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν καμία περιέργεια για τον εαυτό τους, αυτό είναι πάντα ένα κακό σημάδι.I
12.Αν κάποιος θέλει να αγαπήσει τον εαυτό του πρέπει να συμπεριφέρεται με τρόπους που μπορεί να θαυμάσει.
13.Το πνεύμα ενός ανθρώπου κατασκευάζεται από τις επιλογές του.