7.12.2015

της Σοφίας Μπασκάκη

Γράμμα στον Αλέξη…

Αχ Αλέξη μου, που να το ήξερες, τότε, στα μαθητικά σου χρόνια, για τι μπελά σε ετοιμάζανε όταν θα μεγάλωνες! Μια χαρά ήσουν τότε με τις αριστερές οργανωσούλες σου, να διαμαρτύρεσαι για τον άδικο τούτο κόσμο! Στο πανεπιστήμιο  πρωτοπαλίκαρο καμαρωτό, να σπουδάζεις και να καταδικάζεις το κατεστημένο…

Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα Αλέξη μου και εκεί που φτύναμε ήρθε η ώρα να γλείψουμε. Το ρημάδι το σύστημα που με τόσο πάθος πολεμούσες, να που σε καπέλωσε και το υπηρετείς τελικά περίφημα! Δεν λέω… το έχεις το λέγειν, είσαι και συμπαθής φυσιογνωμία, κάπου όμως στον δρόμο «που είχε τη δική του ιστορία», εσύ έχασες τη δική σου ευκαιρία….

Γιατί βρε ματάκια μου ξεφτίλισες την αριστερά και μας έχωσες ακόμα πιο βαθειά στο βούρκο της διαπλοκής και των μνημονίων; Εσύ για άλλα πράγματα ήσουν φτιαγμένος. Να φέρεις την ανατροπή, το δίκαιο του εργάτη, το ψωμί στο τραπέζι του λαϊκού νοικοκυριού, άντε να έφερνες και κανένα λουκουμά για το καλωσόρισες…

Που πήγαν τα λυτά μακριά μαλλιά σου Αλέξη μου; Μαζί με αυτά έχασες και τα μυαλά σου, μαζί κι έναν ολόκληρο λαό που παραμιλάει στον απόηχο των δικών σου λέξεων που άλλα υποσχέθηκαν κι άλλα έκαναν. Από αριστερά ερχόσουν και έγινε μετωπική που σε έριξε απ’ τα δεξιά.

Όχι στα μνημόνια είπες Αλέξη μου, μας το φόρεσες το Τρίτο και καλύτερο. Δεν λέω, ωραίο το κουστουμάκι και πανάκριβο, αλλά άβολο βρε παιδί μου. Στενεύει λίγο στον καβάλο.

Όχι στον ΕΝΦΙΑ είπες, ακόμα ξηλώνουμε τις τσέπες μας για να βρούμε τρύπιες δεκάρες για να τον πληρώσουμε. Τούβλα θα κόβουμε για να τρώμε (ή να σου πετάμε, δεν ξέρω…).

Όχι σε νέους φόρους είπες και μου εμφανίζεις και ένα «περιουσιολόγιο»! Πες μου Αλέξη μου τι θες να κάνω; Να ανοίξω το παλιό σεντούκι να βγάλω τα χειροποίητα σεμεδάκια της μανούλας μου να στα δώσω; Μπορεί να βρω και καμιά παλιά γραβάτα εκεί, αν τη θες.

Όχι στους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας είπες και ψάχνουμε παγκάκι άδειο για να μείνουμε. Προστασία της πρώτης κατοικίας είπες και αναζητάμε «προστάτες» να τα βάλουν με τους κλητήρες που θα έρθουν.

Όχι στη μείωση των συντάξεων είπες, σεβασμό στον συνταξιούχο είπες, ακόμα να του ρίξουμε την πίεση του παππού που έμαθε ότι θα του κοπεί το επικουρικό.

Όχι στην ανεργία είπες  και βουλιάξαμε στην αφραγκία. Άμα σε πάρουν και τα χρόνια, ούτε μια τυρόπιτα δεν σε σώνει. Με μπομπότα θα τη βγάλουμε εμείς οι σαραντάρες.

Όχι στις πιέσεις της Ευρώπης είπες και κάθε λίγο και λιγάκι, να τα ραντεβουδάκια με τους ξένους εταίρους να πιέζουν για τα προαπαιτούμενα. Να το ξέρεις Αλέξη μου, τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια.

«Για μια Ελλάδα Νέα» είπες… χμμμ… όχι αυτό είναι από άλλου παπατζή ευαγγέλιο…

Είπες… και τι δεν είπες Αλέξη μου. Τόσα μου υποσχέθηκες και όλα έγιναν αλλιώς. Η αγάπη μας ήταν μια κάλπικη λίρα…