12.1.2015
της Σοφίας Μπασκάκη
Στην ύστατη οικονομική, ηθική, υπαρξιακή κρίση βρίσκεται η Ελλάδα που καταρρέει.
Μια Ελλάδα ταλαιπωρημένη, εξαθλιωμένη, με μνημόνια που την καταδυναστεύουν καλείται να προσφύγει στις εκλογικές κάλπες κρίνοντας ποιος είναι ικανός να σώσει την χώρα. Η ψήφος τελικά θα είναι για να καθορίσει τον «καλύτερο» ή για να τιμωρήσει τον «χειρότερο»;
Απογοητευμένοι παρουσιάζονται οι πολίτες ενός κράτους που έχασε κάθε αξιοπρέπεια και ελπίδα. Ενός κράτους που του στέρησαν το δικαίωμα ανεξαρτησίας, αυτονομίας και αυτάρκειας, χαρακτηριστικά που από την αρχαία Ελλάδα καθόριζαν την έννοια πόλης-κράτους και θεμελίωσαν τον όρο της Δημοκρατίας.
Αναζητώντας την ανεξαρτησία προσδοκούμε την ελευθερία από κάθε μορφής βίας και εξάρτησης, που θα οδηγήσει στην αυτοτέλεια του κράτους. Σήμερα η ελευθερία έχει πάρει την μορφή της ασυδοσίας καταπατώντας τα ανθρώπινα και εργατικά δικαιώματα. Η πραγματική ελευθερία κατακτάται μόνο μέσα από αγώνες που θα καταστήσουν δυνατή την χωρίς περιορισμούς από άλλους δράση και έκφραση του ατόμου αλλά και χωρίς ασυδοσία από τους ίδιους.
Κάνοντας λόγο για αυτονομία εννοούμε την διακυβέρνηση του κράτους με δικούς του νόμους και αποφάσεις χωρίς την επιρροή και παρέμβαση αλλότριων δυνάμεων. Στις μέρες μας αυτή η δυνατότητα αυτονομίας έχει δεσμευτεί από τις συνθήκες της Ευρωπαϊκής ένωσης που προκαθορίζουν την πολιτική της Ελλάδας. Κατάφεραν να εξαρτήσουν την χώρα οικονομικά και κατ’ επέκταση και πολιτικά με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν η ανεξαρτησία και η ελευθερία.
Φτάνοντας στην αυτάρκεια εννοούμε την επάρκεια των αναγκών ενός κράτους δηλαδή την οικονομική του ανεξαρτησία που θα το καταστήσει ανεξάρτητο και αυτόνομο δηλαδή ελεύθερο. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με ανεξάντλητους φυσικούς πόρους. Μπορεί να παράγει τα πάντα και να προσφέρει τα πάντα, όμως η μεθοδευμένη απώλεια της αυτάρκειας της οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή της και κατ’ επέκταση στην ανελευθερία.
Για ποια Δημοκρατία μιλάμε σήμερα; Ο λόγος γίνεται για την κατ’ επίφαση δημοκρατία των ισχυρών της Ευρώπης που μας επιβάλουν με τις «αρχές οικονομίας» μετατρέποντας ένα κράτος σε υποχείριο τους οδηγώντας το στην καταστροφή.
Η Ελλάδα για να ορθοποδήσει χρειάζεται να ανακτήσει αυτές τις τρεις βασικές αρχές που καθορίζουν το ελεύθερο κράτος μακριά από οιαδήποτε ξένη επιρροή και εξάρτηση. Στο σημείο αυτό κατέχει εξέχουσα σημασία η εκλογή ηγετών που θα ενδιαφέρονται επί της ουσίας για την Ελλάδα και προσδοκούν με το όραμα τους την ανάπτυξη της χώρας μέσα από ένα κράτος ανεξάρτητο, αυτόνομο και αυτάρκες που απαρτίζεται από έναν λαό ελεύθερο και κυρίαρχο. Η επιλογή των ικανών κυβερνώντων είναι εντελώς δική μας υπόθεση και επιλογή μέσα από την ψήφο μας.