Γράφει η Θεοδώρα Δέδε, δημοσιογράφος

Με βαμβάκι στο… βέλος της φωνής της σημαδεύει, κατευθείαν, το κέντρο της καρδιάς μας! Μας σκοτώνει, γλυκά, η ερμηνεία της, με τις σχεδόν άηχες, αλλά προκαλώντας, εντός μας, συναισθηματικές εκρήξεις, νότες της… Σαν να ζωγραφίζει τα σύννεφα με τα φθογγόσημά της! Σαν να πάλλονται στον αέρα εικόνες…

Μέσα στην επιλεκτική της μοναχικότητα, είχε, πάντα, σπάνιους φίλους στη ζωή της, μέσα σ’ αυτούς και ο αγαπημένος, κατ’ επιλογήν μόνιμος συγκάτοικός της, τότε, τετράποδος, Σεβάχ!

Η ίδια, μια φιλόσοφος της καθημερινότητας… Ζώντας, απτόητη, στους ρυθμούς του δικού της σύμπαντος… Στη συνέντευξή μας, όταν πήγε να μου φέρει ένα ποτήρι νερό και άργησε, κατά την επιστροφή της, μου εξήγησε: ”Αργησα περισσότερο από το αναμενόμενο… Εχω συνειδητοποιήσει πως ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει, οπότε γιατί να βιάζομαι άδικα, νομίζοντας πως εγώ θα το επισπεύσω; Είδατε; Τελικά, πίνετε το νερό σας”!…

Παραδόξως, είχαμε ξεκινήσει, μακάβρια, τη συζήτησή μας… Στην ερώτησή μου, τι ήταν αυτό, που θα ήθελε να κάνει και δεν είχε κάνει, μέχρι τότε, μου είχε απαντήσει: ”Δεν μπορώ να σας απαντήσω. Θα σας απαντήσω περίπου μία ώρα πριν… πεθάνω. Και δεν ξέρω, αν είναι τώρα, μία ώρα πριν… πεθάνω” . Τότε, γελάσαμε… Τώρα, συνειδητοποιώ πως μου πήρες την απάντηση μαζί σου…

Αλλά, τώρα, ξέρουμε πως, μεσ’ στην άνοιξη,  που ανακάλυψες, περπατάς… Και το μυστικό για το πού την εντόπισες, μας το άφησες να το αποκωδικοποιήσουμε, μέσα απ’ τη ζωή και τη φωνή σου… Κι εγώ τα θυμάμαι όλα, τόσα χρόνια πριν, όταν συναντηθήκαμε – έπειτα από ραντεβού, που μας είχε κλείσει η κοινή γνωστή μας, Sunny Μπαλτζή –   σαν τώρα… Σαν να μη θέλει ούτε ο χρόνος να μας πείσει πως τώρα δεν είναι τότε… Αν και τώρα, πια, ”τα ήσυχα βράδια”, που ”θα περνάει φωτισμένο της ζωής μας το τρένο, θα είσαι μέσα κι εσύ”…Τώρα, θα είσαι από τους μέσα…

(ΥΓ.: Ευχαριστώ για εκείνο το ποτήρι νερό, συνοδευμένο με δόση γενναιόδωρης φιλοσοφίας)…

(Η συνάντησή μας, στο σπίτι της Αρλέτας, για το ”ΕΙΝΑΙ”, εν έτει 2000)…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΑΡΛΕΤΑ-ΥΜΝΟΣ-ΣΤΗΝ-ΩΡΙΜΗ-ΕΦΗΒΕΙΑ-ΕΙΝΑΙ.pdf