18.1.2016

της Ουρανίας Κάτσενου

Η Ελλάδα θεωρείται ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς για όλο το χρόνο. Διαφημίζεται σε όλα τα μεγάλα παγκόσμια ταξιδιωτικά sites και μάλιστα μέσα στις πρώτες προτιμήσεις των ξένων τουριστών.

Η Ελλάδα διαθέτει πάρα πολλές εναλλακτικές λύσεις, ιδιαιτέρως, ελκυστικές.  Συνδυάζει τον ήλιο, την γαλάζια, καθαρή  θάλασσα, το βουνό, απέραντες δαντελωτές παραλίες σε ένα μοναδικό, μαγευτικό συνδυασμό που σε καθηλώνει.

Είναι μια χώρα που προσφέρεται για κάθε είδους τουρισμό όλο το χρόνο. Άλλωστε ακόμα και το χειμώνα η μαγεία των βουνών της με τα σύγχρονα χιονοδρομικά κέντρα παραμένει απαράμιλλου κάλους  που προσελκύουν ακόμη και τουρίστες βόρειων χωρών..

Ο τουρισμός αποτελεί για την Ελλάδα «τη βαριά της βιομηχανία» και, δικαίως, γιατί πέρα από την συμμετοχή στην αύξηση του ΑΕΠ, δημιουργεί θέσεις εργασίας για χιλιάδες έλληνες  και ξένους μέσα από την ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Η διαχείριση του Τουριστικού προϊόντος στη χώρα μας, παρά τις προσπάθειες τις οποίες καταβάλουν οι εμπλεκόμενοι φορείς,  από την κυβέρνηση δεν είναι αντάξια της σπουδαιότητας που της προσφοράς.

Κάποιοι αντιμετωπίζουν τον τουρισμό ελαφρά τη καρδία μένοντας σε άλλες εποχές και χρησιμοποιώντας παλιές μεθόδους ξεπερασμένες κι άχρηστες γιατί δεν αντιλαμβάνονται τη διάσταση του ακόμη και στην προβολή των εθνικών μας θεμάτων.

Η αύξηση του Φ.Π.Α. στο 23%  στα νησιά είναι ένα σοβαρό πλήγμα που πληγώνει στη καρδιά του τον τουριστικό προϊόν καθώς το καθιστά μη ανταγωνιστικό σε σχέση με όμορες χώρες οι οποίες έχουν  αναπτύξει τις τουριστικές υποδομές τους αλλά έχουν χαμηλότερο κόστος.

Η παραγόμενη απώλεια προς τους επιχειρηματίες μετατοπίζεται και στους εργαζόμενους οι οποίοι αναγκάζονται να εργαστούν με πολύ δυσμενείς συνθήκες μείωσης μισθού, ωραρίων, χρόνου εργασίας και συνθηκών.

Δυστυχώς, δεν είναι μόνο η αύξηση του ΦΠΑ που δημιουργεί προβλήματα στον ελληνικό τουρισμό. Είναι και μια σειρά άλλων νομοθετημάτων   τα οποία λειτουργούν αποτρεπτικά για την ανάπτυξη του.

Η έλλειψη εθνικής ολοκληρωμένης και συγκροτημένης πολιτικής  για τον τουρισμό σε συνάρτηση με μια εχθρότητα που έχει αναπτυχθεί για την ιδιωτική πρωτοβουλία δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ουσιαστική ανάπτυξη.

Είναι ανάγκη να προχωρήσουν οι φορείς του τουρισμού πέρα από την αναζήτηση πακέτων που θα είναι ελκυστικά για τους τουρίστες, ακόμη και τον εγχώριους πελάτες, και σε εναλλακτικές μορφές τουρισμού που προσφέρουν σημαντικά στην αύξηση των αφίξεων γιατί η χώρα μας έχει λόγο των καιρικών συνθηκών να τις αναπτύξει.

Εάν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς αντιληφθούν ότι ο τουρισμός δεν είναι μια ευκαιριακή απασχόληση αλλά μια κύρια εργασία τότε τα αποτελέσματα θα είναι θεαματικά. Τότε θα αλλάξει τόσο η νοοτροπία όσο και η ποιότητα του τουρισμού στη χώρα μας. Αλλά εδώ η συμβολή του κράτους θα πρέπει να είναι καθοριστική. Αρκεί όλοι να καταλάβουν ότι τουρισμός δεν είναι μόνο ήλιος και θάλασσα τέσσερις μήνες το καλοκαίρι, ούτε τζατζίκι και μουζάκα αλλά μια επιχειρηματική διαδικασία που μπορεί να επενδύσει η χώρα μας με σημαντικά οφέλη,