Γράμμα στον Αϊ-Βασίλη

24.12.2015

της Σοφίας Μπασκάκη (από τη στήλη της έντυπης εφημερίδας Άποψη τώρα “Η Φιλο-Σοφία της ζωής”)

Επιτέλους έφτασαν τα Χριστούγεννα που όλοι περιμέναμε, μάλλον για να ξεφορτωθούμε τον «υπέροχο» χρόνο που φεύγει και να υποδεχθούμε τον καινούριο. Δεν ξέρω αν στολίσατε χριστουγεννιάτικο δέντρο με πολύχρωμα φωτάκια να αναβοσβήνουν, εμένα πάντως είναι στολισμένο και το αυτοκίνητο μου και θα παραμείνει όλο το χρόνο, αφού συνέχεια αναβοσβήνει το λαμπάκι που δείχνει ότι δεν έχει βενζίνη. Μιλάμε για μεγαλεία!

Αλήθεια, γράμμα στον Αϊ-Βασίλη γράψατε; Ποιος είπε ότι οι ενήλικες δεν στέλνουν γράμμα στον Αϊ-Βασίλη; Το παιδί που κρύβεται πάντα μέσα μας ξετρυπώνει που και που, για να μας θυμίσει ότι υπάρχει όσο και αν μεγαλώνουμε. Σας παρουσιάζω τα ντοκουμέντα από δύο γράμματα σταλμένα στον Αϊ Βασίλη, ένα της Χαράς και ένα του Χάρη, αντιπροσωπευτικά δείγματα σκέψης και έκφρασης μιας γυναίκας και ενός άντρα.

Γράμμα από τη Χαρά:

Πολυαγαπημένε μου Άγιε Βασίλη,

Από μικρή που ήμουν (προ αμνημονεύτων χρόνων) μου έλεγαν συνέχεια «να είσαι καλό παιδί όλη τη χρονιά και τα Χριστούγεννα ο Αϊ-Βασίλης θα σου φέρει ένα υπέροχο δώρο». Καλό παιδί ήμουν έτσι και αλλιώς, άγγιζα τα όρια του βλαμμένου, οπότε τα δώρα που έπαιρνα ήταν κουκλίτσες και κουζινικά. Έτσι γαλουχήθηκα να γίνω μια καλή μάνα και νοικοκυρά.

Θυμάμαι με μελαγχολία τα παιδικά μου Χριστούγεννα εξ αιτίας των παραμυθιών! Μα έπαιζε κάθε Χριστούγεννα «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα» που με έκανε και πλάνταζα στο κλάμα. Αφού ποτέ δε χρησιμοποίησα σπίρτα στη ζωή μου, λέω κάτσε μη σβήσει το σπίρτο και τα κακαρώσω όπως το κοριτσάκι. Αμ η ιστορία του «Όλιβερ Τουίστ» που με στοίχειωνε και δεν κατέβαινε μπουκιά στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι! Να έχω και τους μεγάλους να μου λένε «φάε! Άλλα παιδάκια πεινάνε!» και με αυτό το επιχείρημα άντε να σου ανοίξει η όρεξη.

Μεγαλώνοντας (παραμεγαλώνοντας θα έλεγα) άρχισα να μην είμαι και τόσο «καλό παιδί». Τότε ήταν που μου έφερες τα καλύτερα δώρα Άγιε μου Βασίλη!!! Όχι κούκλες αλλά  κούκλους αληθινούς!!! Για να πω την αμαρτία μου δεν είπα ποτέ όχι στα δώρα μου, να μη φανώ αγενής δεν ήταν πρέπον! «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα» άρχισε να ανάβει φωτιές από μόνο του με τις λάγνες ματιές του και ο « Όλιβερ Τουίστ»  έγινε άντρακλας με τα όλα του!

Μιας και τα λέμε όλα, έχω μερικά παραπονάκια να σου κάνω. Μια χρονιά θυμάμαι ότι σου είχα ζητήσει να μου φέρεις ένα γούνινο παλτό αλλά εσύ μου έφερες δια χειρός Σάκη ένα γούνινο στριγκάκι. Το δώρο μου το χάρηκε πολύ ο Σάκης, αλλά η ιστορία μας κράτησε μέχρι να μαδήσει το γουνάκι. Μια άλλη πάλι φορά περίμενα ένα πλατινένιο κόσμημα να αγκαλιάσει τον κύκνειο λαιμό μου αλλά μου ήρθε ο Μιτσάρας ο χασάπης με ένα αρνί λέγοντας μου «ρίχτω στο φούρνο, λουκούμι θα γίνει να γλύφεις τα δάκτυλα σου!». Αμ, θα ξεχάσω τη χρονιά που ήθελα χριστουγεννιάτικες διακοπές σε ένα μικρό ξύλινο σπιτάκι, σαλέ νομίζω το λένε, σε ένα καταχιονισμένο τοπίο της Ελβετίας και αντί για αυτό βρέθηκα σε ένα καλύβι πάνω σε κάτι κατσάβραχα που έβγαλα χιονίστρες στα πόδια παρέα με το Μπάμπη το φορτηγατζή να ξελαρυγγιάζεται τραγουδώντας την «Πριγκηπέσα». Ποια Πριγκηπέσα; Η Σταχτοπούτα είχα καταντήσει προσπαθώντας να ρίξω κάνα κούτσουρο στη φωτιά μήπως και ζεσταθεί το κοκκαλάκι μου!!!

Άγιε μου Βασίλη σε αγαπώ, σε εκτιμώ αλλά όλο φάουλ μου στέλνεις τα δώρα μου. Για αυτό φέτος θα ήθελα να σε θερμοπαρακαλέσω να διαβάσεις με προσοχή το δώρο που σου ζητάω. Σου έχω και κατατοπιστικότατες οδηγίες ώστε να μην κάνεις λάθος αυτή τη φορά.

Υπάρχει ένα κοσμηματοπωλείο μερικά στενά πιο κάτω από το σπίτι μου (τη διεύθυνση μου στη γράφω στο φάκελο), κοντά στο φούρνο της κυρά Καλλιόπης που κάνει τα ωραία κουλουράκια κανέλλας. Είπα κανέλλα και θυμήθηκα τη θεία μου την Κανέλλα που ξέχασα να την πάρω τηλέφωνο για τα χρόνια πολλά. Θα της στείλω μήνυμα γιατί μου τέλειωσαν οι μονάδες… Τέλος πάντων… Πριν το φούρνο θα δεις  μια μεγάλη κάβα που λέγεται «Πιες το πριν σε πιει» και απέναντι έχει ένα μαγαζί με εσώρουχα και διάφορα αξεσουάρ για προσωπικές στιγμές. Κοίτα μη κολλήσεις εκεί και χαζεύεις με τις ώρες και κλείσουν τα μαγαζιά! Από εκεί δεν θέλω κάτι, ότι χρειάζομαι το διαλέγω η ίδια για να πετύχω το σωστό μέγεθος. Στο στενάκι λοιπόν που είναι δίπλα από αυτό το μαγαζί βρίσκεται το κοσμηματοπωλείο που σου λέω. Στη δεξιά βιτρίνα θα δεις πολλά βραχιόλια, ρολόγια και διάφορα άλλα που δεν μας ενδιαφέρουν. Εσύ επικεντρώσου στην αριστερή βιτρίνα που έχει τα δακτυλίδια. Ένα υπέροχο μπριγιάν με πλατινένια δεσιματάκια έχει φτιαχτεί ειδικά για το δικό μου χέρι! Αυτό θέλω να μου πάρεις φέτος Άγιε μου Βασίλη και να μου το στείλεις με τον Πέτρο, τον φαρμακοποιό από δίπλα. Πολύ το δύσκολο μου κάνει όλη τη χρονιά, είναι γιατί δεν έχει καταλάβει ακόμα πως είμαστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλο. Κοίτα μην κάνεις λάθος και μου το στείλεις με τον βοηθό του που δεν βλέπεται. Μόλις μου το φέρει θα του πω «δέχομαι» και έτσι θα μου φορέσει εκείνος το δακτυλίδι με το μπριγιάν στο χέρι και εγώ θα του φορέσω το χαλκά στη μύτη! Ήρθε η ώρα μου επιτέλους να νοικοκυρευτώ!

Άγιε μου Βασίλη σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για το υπέροχο δώρο που θα μου στείλεις φέτος και ανυπομονώ να το παραλάβω!

Με όλη μου την αγάπη και το σεβασμό (αν και μαντάρα μου τα έχεις κάνει με τα δώρα)

Η μελλόνυμφη

Χαρά

Γράμμα από το Χάρη:

Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,

Όλο το χρόνο ήμουν καλός… εμμμμ…δηλαδή τις περισσότερες φορές… Τώρα που το σκέφτομαι όχι και όλες… Οκ!!!! που και που… Άστο, γ@@@σέ το θα το αγοράσω μόνος μου!!!

Ευχές από εμένα στους αναγνώστες τη στήλης μου:

Καλές γιορτές σε όλους, να περάσετε όμορφα και να είστε αισιόδοξοι…  Με το καλό να έρθει ο νέος χρόνος και ό,τι δύσκολο φέρει να έχουμε τη δύναμη να το αντιμετωπίσουμε με χαμόγελο, δύναμη και αντοχή. Δεν μπορεί, όλο και κάτι όμορφο θα κρύβει αρκεί να το ανακαλύψουμε!