Γράφει η Σοφία Μπασκάκη

Οι δολοφονίες των γυναικών συνεχώς αυξάνονται κι από εκεί που καταμετρούσαμε μία γυναικοκτονία το μήνα και μας φαινόταν φρικτό, έχουμε φτάσει να μιλάμε «σιωπηλά» και λίγο «μουδιασμένα» για μία την ημέρα.

Γυναικοκτονία, όχι απλά ο όρος «έγκλημα». Απαραίτητη κρίνεται η νομική κατοχύρωση του όρου γυναικοκτονία, καθώς πρέπει να γίνει διακριτό αδίκημα, καθώς και η δέσμευση όλων μας για μηδενική ανοχή στα εγκλήματα λόγω φύλου, ως αναγκαίες προϋποθέσεις για την πρόληψη της πιο ακραίας μορφής έμφυλης βίας.

Στο ερώτημα γιατί να τις ονομάζουμε γυναικοκτονίες, πρέπει να αποσαφηνιστεί ότι η γυναικοκτονία είναι ένας όρος για το έγκλημα μίσους που βασίζεται στο φύλο, ο οποίος γενικά ορίζεται ως «η δολοφονία γυναικών (ή κοριτσιών) επειδή είναι γυναίκες».

Δεν ήταν η «κακιά στιγμή»

Η γυναικοκτονία συνιστά διακριτό αδίκημα που παλιότερα και επί πολλά χρόνια συγκαλύπτονταν πίσω από τα λεγόμενα ως «εγκλήματα  τιμής» και στην πιο πρόσφατη ιστορία, πίσω από τον όρο «εγκλήματα πάθους».

Ο χαρακτηρισμός της δολοφονίας επομένως ως γυναικοκτονία συνιστά πράξη αντίστασης στην απόκρυψη μιας κοινωνικής πραγματικότητας και ξεσκεπάζει τη συνενοχή των σεξιστικών κοινωνιών μας.

Οι γυναικοκτονίες δεν οφείλονται στην κακιά στιγμή, δεν είναι ένα στιγμιαίο γεγονός, αλλά η κορύφωση μιας διαρκούς έμφυλης βίας που συχνά κλιμακώνεται.

Υπονομεύοντας τα έμφυλα στερεότυπα

Στην ουσία οι γυναικοκτονίες είναι εγκλήματα που στηρίζονται στις βαθιά εμπεδωμένες κοινωνικές αντιλήψεις και στα έμφυλα στερεότυπα, σύμφωνα με τα οποία  οι γυναίκες είναι κατώτερες, υποτελείς στην ανδρική εξουσία, και δυνητικά μπορούν να «τιμωρηθούν», «ελεγχθούν» και «σωφρονιστούν» μέσω της έμφυλης βίας.

Χρειάζεται να γκρεμιστούν αυτά τα στερεότυπα και να εκπαιδευτούν τα παιδιά από μικρές ηλικίες, ώστε να μην αναπαράγουν τα έμφυλα στερεότυπα και να αναγνωριστεί επί της ουσίας η ισότιμη σχέση μεταξύ άνδρα και γυναίκας.

Και θυμήσου… οι δράστες των γυναικοκτονιών έχουν τα κλειδιά του σπιτιού μας…