Η βία κατά των γυναικών καθημερινά προσλαμβάνει όλο και πιο ανησυχητικές διαστάσεις. Είναι ένα παλιό φαινόμενο που εξελίσσεται όχι μόνο στις υπανάπτυκτες, αλλά πολύ περισσότερο στις ονομαζόμενες πολιτισμένες χώρες. Τα στοιχεία συγκλονιστικά, όπως παρουσιάστηκαν στην ημερίδα που διοργάνωσε η Περιφέρεια Αττικής και η Δημοτική Επιτροπή Ισότητας των Φύλλων του Δήμου Ωρωπού, την Τετάρτη 29 Νοεμβρίου, στην αίθουσα των ΚΑΠΗ Νέων Παλατίων, υπό την αιγίδα του Δήμου ωρωπού και της Κ.Ε.Δ.Ω.
Στην ημερίδα ομιλήτριες ήταν :
Η κα Μαρία Γκασούκα, Κοινωνιολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου με θέμα: «Ο πολιτισμός σε υποχώρηση. Έμφυλη βία και κοινωνικές προοπτικές»
Η κα Βάσω Κόλλια, πρώην Γενική Γραμματέας Ισότητας, με θέμα: «Βία κατά των γυναικών. Ένα πρόβλημα πολλές όψεις».
Και η κα Νικολέτα Δανιά, Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής, Υπεύθυνη για θέματα Ισότητας με θέμα: «Η πολιτική της Περιφέρειας Αττικής».
Στην ημερίδα χαιρετισμό απηύθυναν ο Αντιδήμαρχος κ. Δημ. Βελτανιώτης, η Περιφερειακή Σύμβουλος κα Ιωάννα Στεργίου και η Πρόεδρος της Δ.ΕΠ.ΙΣ. Ωρωπού κα Δήμητρα Τοτόμη Σωτήρχου. Την εκδήλωση συντόνισε η Δημοτική Σύμβουλος και Πρόεδρος της Επιτροπής Τουριστικής Ανάπτυξης κα Αναστασία Μαραβέλια.
Και οι τρεις ομιλήτριες παρουσίασαν με πολύ μελανά χρώματα το φαινόμενα της βίας κατά των γυναικών. Συγκεκριμένα το 98% της βίας αφορά τις γυναίκες, 144 εκατ. γυναίκες έχουν υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων, 700 χιλιάδες γυναίκες μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου οδηγήθηκαν σε καθεστώς εξαναγκαστικής βίας με κέρδος 8 δις δολάρια το χρόνο, 20 δις δολάρια ετησίως ο τζίρος από το σεξ και στην Ελλάδα κάθε χρόνο καταγράφονται πάνω από 4,5 χιλιάδες βιασμοί, είναι μερικά από τα στοιχεία που αναφέρθηκαν.
Οι μορφές της βίας κατά των γυναικών είτε θεωρούμε, είτε όχι, ότι έχουν ταξικό χαρακτήρα, αναδεικνύουν την τραγικότητα της σύγχρονης κοινωνίας όπου θεωρεί τον άντρα κυρίαρχο επί των γυναικών. Ταυτόχρονα δείχνει την επιτακτική ανάγκη ευαισθητοποίησης των διεθνών οργανισμών και των χωρών για την εξάλειψή τους. Άλλωστε μόλις του 1999 ο ΟΗΕ αναγνώρισε τον βιασμό εν καιρώ πολέμου, ως έγκλημα πολέμου.
Η βία, πέρα από ενδοοικογενειακή, όπου συναντάται στην πιο συχνή μορφή της, έχει κι άλλες μορφές όπως το βιασμό, την αιμομιξία, τον ακρωτηριασμό, την επαλήθευση της παρθενίας, το κάψιμο των χήρων γυναικών μαζί με τους νεκρούς άντρες τους (στην Ινδία), το trafficking και to Bulling. Υπάρχουν ακόμη η ψυχολογική, η εργοδοτική και η λεκτική βία.
Στόχος των γυναικών θα πρέπει να είναι η ανάδειξη του φαινομένου και η καταγγελία κάθε μορφής βίας. Να πάψει η γυναίκα να φοβάται την καταγγελία και να θεωρείται ως κτήμα του άντρα. Στην Ελλάδα υπάρχει ένα δίκτυο στήριξης των γυναικών με την λειτουργία 60 κέντρων υποστήριξης κακοποιημένων γυναικών, ξενώνων και το νούμερο 1590 για τις καταγγελίες.