Γράφει η Σοφία Μπασκάκη, Δημοσιογράφος
Η χώρα μας έχει πέσει στο τέλμα των Μνημονίων. Η συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ έκανε το «ποδαρικό» με το πρώτο Μνημόνιο και γρήγορα έβαλε «χρυσή» υπογραφή και για το δεύτερο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις καλές προθέσεις που είχε εξ αρχής, υπέκυψε και στο τρίτο Μνημόνιο. Η Ελλάδα βρίσκεται στο έλεος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Δ.Ν.Τ. και ο λαός καθηλώθηκε σε μια παθητικότητα εν αναμονή των άγνωστων εξελίξεων. Περιμένει μια «αλλαγή» με τις επερχόμενες εκλογές της 7ης Ιουλίου. Ίσως να υπάρχει η απατηλή ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο, ίσως πάλι να στοιχειώνει τη σκέψη ο τρόμος για όσα θα ακολουθήσουν.
Οι περισσότεροι Έλληνες σήμερα έχουν μετατραπεί σε ανθρωποειδή παραγωγικά όντα. Ανθρωπόμορφες μηχανές που χρησιμοποιούνται από τις μεγάλες εταιρείες και βιομηχανίες με σκοπό το κέρδος χωρίς να αμείβουν το εργατικό δυναμικό ανάλογα με τα όσα προσφέρει. Απλήρωτες ώρες υπερωρίας, έναντι στην καταβολή του μισθού, ελλιπής ή ανύπαρκτη ασφάλιση και όλα αυτά επιβάλλονται υπό την απειλή της απόλυσης, που στηρίζονται από μέτρα που ελήφθησαν υπό το μνημονιακό καθεστώς. Τα εργατικά δικαιώματα που επί σειρά ετών με αγώνες και αίμα κατακτήθηκαν, μέσα σε λίγους μήνες καταρρίφθηκαν. Η υπεραξία της εργασίας ποτέ δεν λήφθηκε υπόψη και δεν αντιμετωπίστηκε με τη δέουσα σοβαρότητα.
Πλήθος εργαζομένων δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν αυτά που παράγουν ακόμα και προϊόντα καθημερινής κατανάλωσης. Υπομένουν τις απαράδεκτες πλέον νέες συμβάσεις που υποχρεώνονται να υπογράψουν προκειμένου να μην μείνουν χωρίς δουλειά πετώντας στη «μαύρη τρύπα» τα δικαιώματα τους. Η απεργία είναι το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε εργαζομένου αλλά δυστυχώς φαντάζει σαν θανατική καταδίκη στον ιδιωτικό τομέα. Οι απολύσεις έχουν γίνει κρεμάλα που κρέμεται απειλητικά πάνω από τα κεφάλια των απεργών.
Όλοι αυτοί που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση έρχονται τώρα με τη μορφή του Εθνοσωτήρα και ζητούν την ψήφο μας για να μας σώσουν. Υποσχόμενοι καλύτερες συνθήκες εργασίας, υψηλότερους μισθούς και επαναφορά του εργατικού δικαίου. Όλοι αυτοί που οδήγησαν χιλιάδες πολίτες στη φτωχοποίηση και στην αυτοκτονία μιλούν τώρα για «ανάσταση». Τελικά ποια θα είναι η δύναμη σου την επόμενη μέρα;
Ο καθένας μόνος του δεν έχει τη δυνατότητα να τα καταφέρει αν δεν υπάρχει οργανωμένη υποστήριξη μέσα από τα σωματεία. Η κάθε μονάδα όμως αν ενωθεί μπορεί να αποτελέσει το σύνολο που η δύναμη του θα καταφέρει να σπάσει κάθε κρεμάλα και να την κάνει ανίσχυρη. Ο αγώνας κοινός για όλους πρέπει να δίνεται από όλους μαζί σαν ισχυρή γροθιά στο κατεστημένο που συντηρείται από την αδράνεια του ενός.
«…εργάτες όλου του κόσμου ενωθείτε, δεν έχετε τίποτε να χάσετε παρά μόνο τις αλυσίδες σας…» Karl Marx και Friedrich Engels