Η αυτοδυναμία δεν είναι δεδομένη για τη ΝΔ ούτε η επιστροφή για το ΣΥΡΙΖΑ εάν…

Του Ανδρέα Β. Κάτσενου, Δημοσιογράφου

 Οι πρόσφατες εθνικές εκλογές ανέδειξαν την κατά  κράτος επικράτηση της στρατηγικής που ακολούθησε η Νέα Δημοκρατία, καθώς το δίλλημα της  σταθερότητας που έθεσε κέρδισε τους πολίτες. Επικράτησε η Νέα Δημοκρατία και σε επίπεδο κυβερνητικού αφηγήματος. Ταυτόχρονα πέτυχε μια ανέλπιστη ιδεολογική κυριαρχία που οδηγεί σταθερά σε κοινωνικό μετασχηματισμό.

Η Νέα Δημοκρατία μετατοπίζεται προς το κέντρο εκεί που τόσο οι κυβερνήσεις που Ανδρέα Παπανδρέου, του Σημίτη και του Κώστα Καραμανλή κινήθηκαν κατά το παρελθόν. Στο λεγόμενο μεσαίο χώρο το οποίο άλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρώντας να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις μιας κυβερνητικής δυναστείας.

Ελέω απλής αναλογικής την οποία οι πολίτες εν τη πράγμασι αποδοκίμασαν δεν επέτρεψε στη Νέα Δημοκρατία να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Η προσφυγή σε δεύτερες εκλογές δημιουργεί ένα νέο πολιτικό σκηνικό στο οποίο σαφώς η Νέα Δημοκρατίας έχει το πάνω χέρι, αλλά όλα ξεκινούν από μηδενική βάση ή τουλάχιστον, έτσι φαίνεται θεωρητικά.

Η Νέα Δημοκρατία είναι κοντά στην αυτοδυναμία αλλά και το ίδιο μακριά εάν δεν εκτιμήσει σωστά την ουσία της δεύτερης κάλπης. Οι νέες εκλογές έχουν μια ιδιαιτερότητα. Θα εξαρτηθούν από το ύψος της αποχής, την χαλαρή ψήφο και τα πόσα κόμματα θα εισέλθουν στη Βουλή.

Ουσιαστικά το ζητούμενο είναι κατά πόσο η Νέα Δημοκρατία θα ενεργοποιηθεί, θα δουλέψει με σοβαρότητα και θα δώσει το μάξιμουμ της απόδοσης. Κατά πόσο θα πείσει την κοινωνία ότι η μάχη δεν τελείωσε και η αυτοδυναμία είναι τόσο κοντά όσο και μακριά με ότι αυτό συνεπάγεται για τη χώρα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνέντευξη του στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του  Alfa έδωσε το στίγμα των  προθέσεων του και του πως θα κινηθεί. Αυστηρός και αποφασιστικός δεν άφησε περιθώρια για χαλαρότητα.

Στο ΣΥΡΙΖΑ η εικόνα παραμένει εξαιρετικά θολή. Η Ήττα ήταν ανέλπιστα συντριπτική. Λογικό είναι να υπάρχει παγωμάρα σκεπτικισμός και προβληματισμός. ΟΙ μέρες όμως δεν περισσεύουν και οι κριτικές που οδηγούν σε περαιτέρω αποσύνθεση θα πρέπει κάποια στιγμή να λάβουν τέλος. Διαφορετικά η κατηφόρα δεν θα έχει σταματημό. Άλλωστε το λαϊκό άσμα το λέει ξεκάθαρα «Όταν παίρνω φόρα, φορά κατηφόρα και ο Θεός ο ίδιος δεν με σταματά».

Για να μην συνεχιστεί η κατηφόρα, ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος σαφώς και έχει ευθύνες για το εκλογικό αποτέλεσμα,  οφείλει άμεσα να ζητήσει από την επικοινωνιακή ομάδα του μια πλήρη, καθαρή ορθολογική και άμεση ανάλυση των αιτίων του εκλογικού αποτελέσματος. Όχι ευφυολογήματα και εξυπνακίστικες ατάκες προς τέρψη του αποσβολωμένου από το αποτέλεσμα πλήθους τύπου Ξυδάκη, Παπαδημούλη,  Βίτσα,Ακρίτα  και άλλων αστέρων που χάθηκαν στη καταστροφή.

Στο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να κατανοήσουν, πλήρως, γιατί έχασαν κατά κράτος. Ότι δεν υπήρχε αφήγημα το πρόγραμμα δεν  κοινωνήθηκε με επάρκεια στους πολίτες, δεν έπεισαν για την απλή αναλογική και κυρίως ότι η μαύρη διαφήμιση και οι προσωπικές επιθέσεις στο Μητσοτάκη δεν βοήθησαν το εγχείρημα εκλογές. Άλλωστε έρευνα έδειξε ότι οι πολίτες ιεράρχησαν στην έκτη θέση τις υποκλοπές και τα Τέμπη  ως προβλήματα της κοινωνίας. Ακόμη ξέρει ότι όλο το μιντιακό σύστημα ήταν απέναντι του γιατί η πολιτική Νίκου Παπά ήταν θανατηφόρα στις σχέσεις του με τον μιντιακό κόσμο.

Άρα αναζήτηση των πραγματικών αιτίων και πάνω σε αυτά να γίνουν οι διορθωτικές κινήσεις και ένα νέο αφήγημα, για τις εκλογές του Ιουνίου. Εάν συνεχίσει τα φληναφήματα, τις ωραίες ατάκες, τις  προσωπικές επιθέσεις στο πρόσωπο του Κ. Μητσοτάκη και το δίλλημα μιας αυταρχικής  μονοκρατορικής διακυβέρνησης,  όπου δεν θα υπάρχει ουσιαστικά αντιπολίτευση, εάν παραμείνει ή διευρυνθεί η διαφορά,  τότε τα αποτελέσματα, ίσως, αποδειχθούν περισσότερο  οδυνηρά.

Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αναγκαία αλλά επιδερμική στην εκφορά των αιτίων και σαφώς για να σταματήσει τα εσωκομματικά παρατράγουδα.

Χρειάζεται ανασύνταξη, δουλειά και ουσιαστική ιδεολογική ανάταξη. Διαφορετικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει σε τροχιά αποδρομής που θα τον οδηγήσει σε φάση μη επιστροφής. Άρα η τύχη των εκλογών είναι στα χέρια των πρωταγωνιστών.