Η κόρη του Παύλου Μπακογιάννη, Αλεξία, μίλησε για την άδεια στον Δημήτρη Κουφοντίνα από τις φυλακές
Την οργή της για την απόφαση χορήγηση 48ωρης άδειας στον Δημήτρη Κουφοντίνα, εξέφρασε η κόρη του Παύλου Μπακογιάννη, Αλεξία, μιλώντας στο Ραδιόφωνο 24/7.
“Δεν μιλάμε για έναν κανονικό μέσο εγκληματία. Εδώ μιλάμε για τον μεγαλύτερο κατά συρροή δολοφόνο στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, μιλάμε για έναν άνθρωπο ο οποίος ουδέποτε μετάνιωσε και μετανόησε, ο οποίος έβγαλε ένα βιβλίο στο οποίο θριαμβολογούσε για τις δολοφονίες του”, είπε μεταξύ άλλων.
Κυρία Μπακογιάννη, αντιλαμβάνομαι και απολύτως καταλαβαίνω και την προσωπική εμπλοκή ειδικά σε μια εξέλιξη όπως στη σημερινή με τον Δημήτρη Κουφοντίνα να βγαίνει για την πρώτη μετά από 15 χρόνια διήμερη άδεια από τις φυλακές Κορυδαλλού. Δεν θα μπορούσα λοιπόν να μην ζητήσω καταρχήν ένα σχόλιο για αυτές τις εικόνες που δεν ξέρω, είδατε, τις παρακολουθήσατε από την τηλεόραση;
Ναι δυστυχώς ξέρετε υπάρχει αυτή η άρρωστη περιέργεια να το δεις, να το ζήσεις όλο. Δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς, είναι παντού γύρω σου. Η πραγματικότητα είναι ότι όταν το είδα όλο αυτό το οποίο το ήξερα προφανώς ότι θα γίνει από το πρωί, δεν πίστευα ότι το βλέπω πραγματικά. Σκεφτόμουν ότι αν εγώ νιώθω έτσι που έχω την τύχη να, τουλάχιστον να έχω κάνει παιδιά να έχω κάνει οικογένεια, αυτή η μάνα του Αξαρλιάν η οποία θα βλέπει αυτόν τον άνθρωπο να βγαίνει γελαστός, κουνιστός και χαρούμενος, και να του φωνάζουν συνθήματα και να χρησιμοποιούν μάλιστα το παρατσούκλι του και το ψευδώνυμο του, όσο ήταν στη 17Ν τον φώναζαν “Λάμπρο”, για να μην μπερδευόμαστε, δεν είναι τυχαίο, δεν είναι οι φίλοι του, οι αδερφοί του, οι κολλητοί του αυτοί. Είναι άνθρωποι οι οποίοι συμφωνούν με αυτά που έκανε. Μερικές φορές αναρωτιέσαι πως μπορείς να το χειριστείς αυτό το πράγμα, πως μπορείς να το αντέξεις.
Τι σας ενοχλεί στο γεγονός, ότι έλαβε μια διήμερη άδεια; Ότι η επιτροπή αδειών έκανε δεκτό το αίτημα του μετά από πόσο, 15 χρόνια;
Γιατί θεωρώ ότι όλα τα πράγματα δεν είναι ίδια. Η επιτροπή αδειών έχει μια ευχέρεια, δεν υπάρχει κάποιος κανόνας απόλυτος ο οποίος να της λέει, ξέρεις υποχρεούσαι αν είναι έτσι, έτσι να το κάνεις. Έχει μια ευχέρεια, πράγμα στο οποίο συμφωνούν όλοι οι νομικοί. Ο κύριος Σταθόπουλος, έγκριτος νομικός, εξηγεί μεταξύ άλλων ότι το συμφέρον του Δημήτρη Κουφοντίνα στην πραγματικότητα προσκρούει στο δημόσιο συμφέρον. Όταν λοιπόν υπάρχει δημόσιο συμφέρον, εκεί το σκεφτόμαστε δυο φορές. Δεν μιλάμε για έναν κανονικό μέσο εγκληματία. Εδώ μιλάμε για τον μεγαλύτερο κατά συρροή δολοφόνο στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, μιλάμε για έναν άνθρωπο ο οποίος ουδέποτε μετάνιωσε και μετανόησε, ο οποίος έβγαλε ένα βιβλίο στο οποίο θριαμβολογούσε για τις δολοφονίες του, ο οποίος κάνει ότι μπορεί γιατί όπως πολύ σωστά μας είπε ο κύριος Φραγκιουδάκης ήταν και κάποιοι νεαροί. Αυτοί οι νεαροί ήταν 20 χρονών; Όταν σκότωσαν τον δικό μου μπαμπά, δεν είχαν γεννηθεί αυτοί. Τι λέει σε αυτούς ο κύριος Κουφοντίνας; Πολύ καλά κάνετε. Πολύ καλά κάνετε και είστε εδώ, πάτε παρακάτω κάντε το ίδιο. Γιατί αυτός είναι ο συμβολισμός. Δεν δέχεται ποτέ ο κύριος Κουφοντίνας όπως πχ έγινε στην Ιταλία από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες για να κάνουμε ένα παράδειγμα ότι ξέρετε κάναμε λάθος, σταθήκαμε εναντίον της κοινωνίας και κάναμε λάθος. Όχι μας λέει πολύ καλά έκανα και έτσι πρέπει να κάνουμε. Αυτό λοιπόν πρέπει να το προσμετρήσει κάποιος την ώρα που του δίνει άδεια. Διότι υπάρχουν και συμβολισμοί και η πολιτική όντως είναι διαχείριση συμβολισμών.
Θεωρείτε ότι η επιτροπή αδειών δεν το έλαβε υπόψιν, δεν έλαβε υπόψιν όλα αυτά τα οποία γράφετε;
Θα σας πω τι θεωρώ. Θεωρώ ότι οι δικαστές είναι και άνθρωποι. Και ως άνθρωποι επηρεάζονται από ένα γενικότερο κλίμα. Γιατί όπως είπατε πολύ σωστά έχει ξανακάνει αιτήσεις ο κύριος Κουφοντίνας. Αλλά δεν έχει βγει, ήταν κακοί τότε οι δικαστές; Η μάλλον δεν λειτούργησε ο νόμος, το κάναν παράνομα; Προφανώς όχι. Δεν μπορούμε να πούμε τέτοια πράγματα, ούτε εγώ λέω ότι σήμερα το κάναν παράνομα. Για να είμαι ξεκάθαρη. Αυτό που υπάρχει είναι ότι υπάρχει σήμερα ένα κλίμα το οποίο έχει μια ανοχή.
Πολιτικό κλίμα, τι εννοείτε;
Πολιτικό κλίμα το οποίο δείχνει ανοχή σε αυτά τα φαινόμενα. Και εμένα δεν με ενδιαφέρει από πολιτικής απόψεως και καταλαβαίνω την οποιαδήποτε ταύτιση γίνεται με την οικογένεια μου.
Εγώ αυτό που έχω να σας πω είναι ότι όλα τα δικαιώματα του κ. Κουφοντινα καλώς κάνει και τα έχει και εμείς ως οικογένεια δώσαμε μάχη για τη δίκαιη δίκη της 17 Νοέμβρη. Ακριβώς επειδή ξέραμε ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία κι επειδή είμαστε παιδιά του Μπακογιάννη και πραγματικά προσπαθήσαμε να μη συντηρήσουμε το μίσος που είναι πάρα πολύ δύσκολο πιστέψτε με. Αυτο που έχω να σας πω είναι ότι έχουμε κι εμείς δικαιώματα.
Αυτό κανείς δεν το αντικρούει.
Όχι νομίζω ότι μας αντιμετωπίζουν ως μια παρέα η οποία έχει κάποια συναισθηματικά ζητήματα συν το πολιτικό, δεν είναι εκεί το ζήτημα έχουμε κι εμείς δικαιώματα ως θύματα. Και εμένα ο μπαμπάς μου δεν θα γυρίσει ο μπαμπάς του Κουφοντίνα είναι εκεί μαζί του σήμερα. Ο δικός μου μπαμπάς όμως, ο οποίος ήταν και ένας πολύ καλός μπαμπάς, δεν θα είναι ποτέ παππούς στα δικά μου παιδιά.
Σ’ αυτό πάνω θέλω να σταθώ διότι νωρίτερα χρησιμοποιήσατε το επιχείρημα του αμετανόητου Κουφοντίνα. Με το ίδιο επιχείρημα να σας ρωτήσω. Δεν θα έπρεπε για παράδειγμα να μην είχε γίνει,, η αποφυλάκιση χουντικών οι οποίοι έβαλλαν κατά της δημοκρατίας και αυτοί.
Και αυτοί απ ο,τι ξέρω, δεν το ξέρω πολύ αναλυτικά το θέμα για να σας είμαι ειλικρινής. Αλλά αυτοί απ ο,τι ξέρω, υπήρχε η περίφημη φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, “όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια”, βγήκαν στα βαθιά τους γεράματα, οι μισοί άρρωστοι, οι άλλοι μισοί πεθαμένοι, αυτό έγινε για τους χουντικούς. Ναι βεβαίως και έτσι έπρεπε να γίνει και γι’ αυτούς. Η πραγματικότητα είναι ότι όταν ένας βάλλεται εναντίον της κοινωνίας, δεν θα είναι μόνο εναντίον των θυμάτων του. Δεν βάλλεται εναντίον των θυμάτων. Δεν βάλλεται μόνο εναντίον του πατέρα μου, του Αξαλιάν ή του Μομφεράτου. Έβαλλε εναντίον της κοινωνίας και συνεχίζει να το κάνει. Το εντυπωσιακό εδώ είναι ότι συνεχίζει να το κάνει.
Θεωρείτε και το είπατε νωρίτερα ότι είναι πολιτική απόφαση. Θεωρείτε δηλαδή ότι η κυβέρνηση υπαγορεύει, θα σας το ρωτήσω ευθέως, αποφάσεις του συμβουλίου των φυλακών. Αυτό ξέρετε ξεπερνάει τη διαφωνία και την οργή για μια απόφαση. Αποκτάει το χρώμα πολιτικής καταγγελίας.
Κατ’ αρχάς να τονίσω ότι προφανώς περί άδεια πρόκειται. Αλλά να πω το εξής. Αυτό που πιστεύω και το πιστεύω είναι ότι αυτή η συγκεκριμένη κυβέρνηση και για να είμαστε ακριβείς, το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ έχει πολύ συγκεκριμένη ιδεολογική άποψη για το θέμα της αριστερής βίας να το πω έτσι πολύ απλά και πολύ ξεκάθαρα. Μάρτυρες της κεντρικής επιτροπής του συριζα με την επίσημη ιδιότητα τους ως τέτοιοι ήρθαν στη δίκη της 17 Νοέμβρη και κατέθεσαν υπέρ των τρομοκρατών χωρίς να έχουν οποιαδήποτε σχέση με το περιστατικό. Όπως ξέρετε ίσως σε μια δίκη ρωτούνται οι μάρτυρες, ρωτούνται “ξέρεις κάτι; Ήσουν εκεί; Έκανες κάτι,. Ερχόντουσαν, λοιπόν, εκεί και μας έλεγαν πόσο πολύ δικαίωμα είχαν αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν αυτά που κάνανε. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν πολιτικοποιημένοι απολύτως και ερχόντουσαν με την πολιτική τους ταυτότηα. Δεν το πολιτικοποιήσαμε εμείς το θέμα.
Το Συμβούλιο των φυλακών όμως;
Αυτό που θέλω να πω ότι επειδή αυτή είναι η γενικότερη ιδεολογική τοποθέτηση, αυτή η τοποθέτηση αυτή τη στιγμή έχει γίνει καθεστώς. Νομοτελειακά. Γιατί όταν γίνεσαι κυβέρνηση είσαι καθεστώς. Έχει γίνει καθεστώς. Και αυτό το πράγμα δημιουργεί περιρρέουσα ατμόσφαιρα, από την οποία επηρεάζονται όλοι. Εγώ δεν σας λέω ότι το υπουργείο δικαιοσύνης έδωσε εντολή και είπε κάντε αυτό, θα σας πω και ένα πολύ βασικό επιχείρημα. Δεν είναι έτσι; Κάνω λάθος; Που μπορεί, και μακάρι, σας το λέω μέσα από την ψυχή μου. Εμένα με ενδιαφέρει να μην έχουμε άλλα θύματα. Δεν μ ενδιαφέρει να κερδίσει ούτε η Νέα Δημοκρατία ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ από αυτό. Καθόλου. Σας δίνω το λόγο της τιμής μου, αλλά το μόνο που μ ενδιαφέρει είναι να μην έχουμε άλλα θύματα. Και σας λέω το εξής, επειδή αυτό περνάει πρώτα από την κοινωνία. Γιατί δεν βγαίνει λοιπόν σήμερα όλος ο ΣΥΡΙΖΑ, οι υπουργοί του, όπως βγήκαν για την Ηριάννα, για την Ηριάννα δεν διαφωνούσαν με την απόφαση του συμβουλίου των φυλακών; Διαφωνούσαν. Βγήκαν λοιπόν και είπαν ότι διαφωνούμε ευθαρσώς και ξεκάθαρα διότι έχουν δικαίωμα να κρίνουν τη δικαιοσύνη; Και όντως έχουν. Όλοι κρίνονται. Σήμερα γιατί δεν βγήκαν; Και δεν μπορείς να συγκρίνεις κι όλας την Ηριάννα με τον Κουφοντίνα. Σήμερα γιατί δεν βγήκαν; Που είναι τώρα; Που είναι τώρα που τους έχουμε κι εμείς ανάγκη; Τους έχουμε ανάγκη πραγματικά. Τους έχουμε ανάγκη γι’ αυτά τα παιδιά που ήταν 20 χρόνων και ήταν έξω από τη φυλακή του Κουφοντινα. Εγώ τους έχω ανάγκη, δεν είμαι απέναντι τους και δεν τους έχω πουθενά διπλά μου. Αντίθετα. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Δεν σας ενόχλησαν, νωρίτερα το 2014, επί κυβέρνησης ΝΔ, οι αποφυλακίσεις του ίδιου συμβουλίου, οι αποφυλακίσεις του Χριστόδουλου Ξηρού;
Πάρα πολύ και είχαμε βγει και τότε, μπορείτε να βρείτε παντού την τοποθέτηση του αδερφού μου. Πάρα πολύ. Δεν το συζητώ. Απολύτως. Γι’ αυτό σας λέω, δεν είναι πολιτικό το ζήτημα, είναι ουσιαστικό.