Σε μια καινούργια, ιστορική φάση εισέρχεται η γείτονα χώρα τηςΤουρκίας του Ρετζίπ Ταγίπ Ερντογάν μετά το δημοψήφισμα της 16 ης Απριλίου, για την Συνταγματική Αναθεώρηση όπου με οριακή πλειοψηφία 51,32%, έναντι 48,68% οι πολίτες είπαν ΝΑΙ στις μεταρρυθμίσεις υπό το βάρος, πάντως, καταγγελιών περί αλλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος.

Ο προεκλογικός αγώνας ήταν ιδιαίτερα σκληρός με τα κόμματα της Αντιπολίτευσης να έχουν ελάχιστο χρόν οπροβολής στα ΜΜΕ αλλά και βίας  ακόμα και την ημέρα των εκλογών καθώς  υπήρξαν τρεις, τουλάχιστον, νεκροί.

Στις κάλπες προσήλθαν περίπου 51,3 εκατ Τούρκοι πολίτες οι οποίοι “δίνουν” το δικαίωμα στον Ερντογάν να γίνει ο νέος Μεγάλος Σουλτάνος, ο νέος Κεμάλ Ατατούρκ.

Η Κωνσταντινούπολη, η Άγκυρα, τα παράλια, αλλά και οι νέοι ψήφισαν ΟΧΙ. Ενώ η νοτιοανατολική Τουρκία ΝΑΙ και οι μεγάλοι στην ηλικία ΝΑΙ. Την ώρα που σύσσωμη η Αντιπολίτευση κάνει, ευθέως, λόγο για νοθεία και ζητάει την επανακαταμέτρηση των ψήφων σε όλη την Επικράτεια. Ακόμα και ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εκλογών φέρεται να αμφισβητεί το αποτέλεσμα.

Η Ευρώπη παρακολουθεί με αμηχανία τα όσα συμβαίνουν στην Τουρκία και προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει το αποτέλεσμα των εκλογών. Το βέβαιον είναι ότι η Τουρκία απομακρύνεται από τον ευρωπαικό προσανατολισμό της και μετατρέπεται σε ένα θεοκρατικό κράτος. Η Γερμανία παρακολουθεί τις εξελίξεις κι αναμένει την έκθεση των διεθνών παρατηρητών για τις εκλογές. Ο Πρόεδρος της Κομισιόν κ Γιουνκέρ ζήτησε με αφορμή το οριακό αποτέλεσμα να υπάρξει συναίνεση.

Επί της ουσίας ο Ερντογάν για πολλούς καθίσταται, πλέον, παντοδύναμος αφού θ μπορεί να  αποφασίσει μόνος του ποιά πορεία θα ακολουθήσει και φυσικά να μην ιδρύσει  μια κατ επίφαση δημοκρατία όπου οι ελευθερίες θα ψαλιδιστούν ακόμη περισσότερο προς όφελος των εξουσίων του Προέδρου.

Σύμφωνα με την Συνταγματική Αναθεώρηση καταργείται η θέση του Πρωθυπουργού και όλες οι εξουσίες περνούν στα χέρια του Προέδρου της Δημοκρστίας ο οποίος θα μπορεί να παραμείνει στην εξουσίαμέχρι το 2029. Θεσμοθετείται  το αξίωμα του Αντιπροέδρου τηςΔημοκρατίας με άγνωστες εξουσίες και μάλλον τυπικού χαρακτήρα. Επίσης καταργείται ο νόμος περί ευθύνης υπουργών ώστε οι υπουργοί να δίνουν λόγο στη Δικαιοσύνη. Ο Πρόεδρος θα είναι ο κυρίαρχος της νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας.

Οι επόμενες μέρες θα είναι κρίσιμες για το μέλλον της Τουρκίας  το οποίο διαγράφεται  άκρως αβέβαιο. Η Ευρώπη αναμένει να δει τι ακριβώς προτίθεται αν πράξει ο Ερντογάν. Να ζυγίσει τις εξελίξεις καθώς διαβλέπει ότι απέναντι της θα έχει πλέον μια απρόβλεπτη Τουρκία και σίγουρα ένα σκληρό παίχτη στα πλευρά της. Μια Τουρκία με ανοιχτά μέτωπα στο Κουρδιστάν, στην Ανατολική Ασία, με προβλήματα με το Ισραήλ και τη Συρία. Ένα εσωτερικ΄ομέτωπο που βράζει αλλά και μια αντιπολίευση αίσχυρη να αντιδράσει στα θέλω του νέου Σουλτάνου. Μια Τουρκία διχάσμενη μεταξύ των εκσυγχρονιστών και των ισλαμιστών, με μια οικονομία φούσκα, έχοντας όμως το όπλο της γεωγραφικής θέσης της και της συμφωνίας για το μεταναστευτικό με την Ε.Ε.

Κι όλα αυτά υπό το βάρος του πρόσφατου «πραξικοπήματος» για το οποίο η Αντιπολίτευση υποστηρίζει  ότι ήταν έργο του Ερντογάν για να γίνει ο νέος Κεμάλ και η πλευρά του Προέδρου της Τουρκίαςότι ήταν έργο της  CIA με στόχο την ανατροπή του. Σε κάθε περίπτωση χιλιάδες είναι αυτή τη στιγμή οι συλληφθέντες, οι φυλακισμένοι και όσοι εκδιώχτηκαν από τις δουλειές τους ως συμμετέχοντες στην κίνηση του πραξικοπήματος.