Σοφία ΜπασκάκηΠροειδοποιήσεις που αγνοήθηκαν και συνεχίζουν να αγνοούνται: Πόσο κοντά είναι η εξαφάνιση των ελαφιών;
Για χρόνια, οι προειδοποιήσεις επιστημόνων και ανθρώπων του πεδίου έπεφταν στο κενό.
Τα κόκκινα ελάφια της Πάρνηθας, το σύμβολο της ορεινής άγριας φύσης της Αττικής, αφανίζονται μπροστά στα μάτια μας και μαζί τους, καταρρέει όλη η έννοια της προστασίας της φύσης όταν αυτή μετατρέπεται σε ιδεοληψία χωρίς διαχείριση.
Σήμερα, με ένα πρόσφατο ρεπορτάζ του STAR που έρχεται να επιβεβαιώσει με εικόνα και ήχο όσα λέγονταν επί χρόνια αλλά και το άρθρο που δημοσίευσε τον περασμένο Μάρτιο το kynigesia.gr, δεν υπάρχουν πια περιθώρια άγνοιας ή αμφιβολίας.
Το χρονικό ενός «προαναγγελθέντος θανάτου», εμμέσως πλην σαφώς παραδέχτηκε με πρόσφατες δηλώσεις του και ο εκπρόσωπος της οργάνωσης «Καλλιστώ», δρ. βιολογίας, Γιώργος Ηλιόπουλος.
H υπερανάπτυξη του πληθυσμού των λύκων στην Πάρνηθα εξοντώνει τα τελευταία κόκκινα ελάφια, την ώρα που οι αρμόδιοι μοιράζουν κονδύλια για… μελέτες. Η «Καλλιστώ» παραδέχεται δημόσια ότι το 70% της διατροφής των λύκων βασίζεται στα ελάφια της Πάρνηθας.
Οι κάτοικοι και κυνηγοί της περιοχής περιγράφουν συχνά περιστατικά λύκων κοντά σε σπίτια, κατασπαραγμένα ελάφια και απουσία οποιασδήποτε ουσιαστικής διαχείρισης από την Πολιτεία.
Πού είναι η ευθύνη της Πολιτείας;
Αντί να προχωρήσει σε διαχείριση του υπερπληθυσμού των θηρευτών όπως γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, το κράτος στην Ελλάδα:
-
Επιδοτεί μελέτες,
-
Αναθέτει τη διαχείριση της άγριας ζωής σε ΜΚΟ
-
Και αποφεύγει κάθε ουσιαστική παρέμβαση, ακόμη και όταν τα στοιχεία είναι αμείλικτα.
Για παράδειγμα, στη Σουηδία, με 375 λύκους πανεθνικά και με επίσημη καταγραφή από κρατική αρχή, δόθηκαν άδειες ελεγχόμενης θήρας 30 λύκων, ώστε να αποτραπεί η υπερεκμετάλλευση των πληθυσμών των άγριων φυτοφάγων και να εξασφαλιστεί η ισορροπία. Στην Ελλάδα, ούτε τον αριθμό τους δεν ξέρουμε.
Η φύση δεν περιμένει τις επιδοτήσεις ούτε τις ατέρμονες «μελέτες συνύπαρξης». Όταν το οικοσύστημα βγαίνει από τις φυσικές του ισορροπίες, η καταστροφή είναι θέμα χρόνου. Στην Πάρνηθα, το ρολόι έχει ήδη ξεκινήσει να μετρά αντίστροφα.
Αν δεν ληφθούν άμεσα, ρεαλιστικά και τεκμηριωμένα μέτρα διαχείρισης, το κόκκινο ελάφι θα γίνει ένα ακόμα χαμένο είδος, όχι από τη φύση, αλλά από την αδιαφορία, την αδράνεια και τις ιδεοληψίες.
