Του Ανδρέα Κάτσενου

Η οικονομική κρίση συνεχίζει να δείχνει τα δόντια της. Οι πολίτες, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις στη συντριπτική τους πλειοψηφία στενάζουν υπό το βάρος της αβεβαιότητας και της αγωνίας για το αύριο.

Η κυβέρνηση,  έχοντας φορτώσει στις πλάτες των πολιτών δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ  μέσω των μνημονίων κι έχοντας εξαντλήσει τις οικονομίες τους, συνεχίζει να ζει το δικό της αφήγημα. Εμφανίζει μια μαγική εικόνα η οποία αυτοαναιρείται από τη σκληρή πραγματικότητα. Ασχέτως εάν ο Αύγουστος του 2018 σημάνει το τέλος των μνημονίων, οι δεσμεύσεις για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις και η επιτροπεία θα συνεχίσουν να υφίστανται. Τα μεγάλα πλεονάσματα είμαστε υποχρεωμένοι να τα αναζητούμε μέχρι το 2022  με 3,5% αλλά και μέχρι το μακρινό… 2060 με 2,5%.

Η αποχαύνωση της κοινωνίας έχει ανάψει κόκκινο. Ο καναπές και το «δε βαριέσαι» ζουν μέρες δόξης λαμπρές. Τα κανάλια μας βομβαρδίζουν με επαναλήψεις δεκαετίας για να εξασφαλίσουν φτηνό τηλεοπτικό χρόνο, τα τηλεοπτικά παιχνίδια μοιράζουν άφθονο χρήμα σωτηρίας, αναδεικνύονται τηλεοπτικοί αστέρες στο πεντάγραμμο μιας βραδιάς, το ελληνικό ποδόσφαιρό σε τέλμα διαφθοράς και αναξιοπιστίας, τα θέατρα γέμισαν αρουραίους, η κυβέρνηση απέσυρε το νομοσχέδιο για τα taxibeat, αλλά πέρασε το νομοσχέδιο για την εύκολη αλλαγή φύλλου από τα 14. Πάνω από 200 χιλιάδες σπίτια και οχήματα είναι προς κατάσχεση, οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί είναι στις δόξες τους και τα μεγάλα fuds αγοράζουν μπιρ παρά τα κόκκινα δάνεια. Και οι επενδύσεις έρχονται με ταχύτητα…χελώνας με ορίζοντα το 2033!.

Ο Καμένος τζογάρει στη ρουλέτα του Λονδίνου για να ξεσκάσει και ο Καρανίκας μας δουλεύει από το Μαξίμου με μισθό golden boy. Οι Τούρκοι κάνουν βόλτες στο Αιγαίο, εάν δεν έχουν φτάσει μέχρι την Ακρόπολη και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι,  τα συσσίτια «αλληλεγγύης» δίνουν ανάσα ζωής στους κατατρεγμένους, ενώ οι φοιτητές κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς βιβλία και τα σχολεία χωρίς καθηγητές. Α. ξέχασα… Η κυβέρνηση μετά από 60 χρόνια χρήσης βρήκε αρχαία στο Ελληνικό, επανάφερε το τροπάριο της αναθεώρησης του  Συντάγματος και τον χωρισμό Κράτους-Εκκλησίας. Σε δουλειά να βρισκόμαστε!!!

Είμαστε μια χώρα μοναδική. Αγγελικά πλασμένη και δεν το έχουμε αντιληφθεί  οι δύσμοιροι. Μας δουλεύουν και το ευχαριστιόμαστε. Τελικά μήπως έχουμε ότι μας αξίζει; Μήπως μας αρέσουν τα παραμύθια;. Μήπως οι σύγχρονοι Αίσωποι είναι τέλειοι στο ρόλο τους; Μήπως το αφήγημα του ψέματος είναι στο DNA μας και μας τσιτάρει; Ή μήπως χρειαζόμαστε ψυχίατρο και ψυχανάλυση;

Σε κάθε περίπτωση η φτωχοποίηση διευρύνεται και εμείς αλλού αρμενίζουμε. Πάνε οι «καλές εποχές» των μπαχαλάκηδων, των απεργιών και των μαζικών πορειών που πνίγονταν στα χημικά. Γίναμε ευρωπαίοι στην αδιαφορία, το μαστίγωμα και την υποβάθμιση της ζωής μας.

Κατά τα άλλα να πω και εγώ  «ΖΗΤΩ το ΟΧΙ της 28^ης Οκτωβρίου» 1940!!!