Γράφει η Σοφία Μπασκάκη, Δημοσιογράφος
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου και ποια άλλη αξίζει να αναφερθεί, εκτός από την Μαρία Καρυστιανού; Την «μάνα των Τεμπών» που συγκλόνισε την Ευρώπη και την έκανε να δακρύσει. Τη γυναίκα που ψάχνει δικαίωση όχι μόνο για το παιδί της, αλλά και για τις 57 ψυχές που χάθηκαν στην τραγωδία που διαδραματίστηκε στα Τέμπη.
«Το ότι ζω και σας μιλάω δεν σημαίνει ότι υπάρχω κιόλας», είναι τα λόγια της Μαρίας Καρυστιανού, Προέδρου του Συλλόγου των θυμάτων των Τεμπών, που έχασε την 20χρονη κόρη της Μάρθα, στη μετωπική σύγκρουση των τρένων στην εθνική τραγωδία στα Τέμπη, ένα χρόνο πριν.
«Ο πόνος δυναμώνει, η οργή δυναμώνει, ηρεμία δεν μπορούμε να βρούμε με αυτά που βλέπουμε και ακούμε» συμπλήρωσε, μιλώντας στον ΑΝΤ1.
Tέμπη, 28 Φεβρουαρίου 2023, 23.22. Ωρα μηδέν…
Οι φωνές της μητέρας της 20άχρονης αντήχησαν στην αίθουσα της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εκεί ακριβώς, όπου μία εβδομάδα πριν η χώρα μας καταδικάστηκε για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση για το ανύπαρκτο κράτος δικαίου.
Οι φωνές της Μαρίας Καρυστιανού ήταν τόσο δυνατές που ακούστηκαν όχι μόνο στις Βρυξέλλες, αλλά απ’ άκρη σ’ άκρη και σε όλη την Ελλάδα.
Η χαροκαμένη μάνα, η γυναίκα σύμβολο της ψυχικής δύναμης, που με περηφάνια τόλμησε να σηκώσει ανάστημα απέναντι στο θεριό και να ζητήσει «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ» και για τους 57 που θυσιάστηκαν στο βωμό της αδιαφορίας και της εγκληματικής αμέλειας.
Πολλές φορές με τρεμάμενη φωνή, αλλά σίγουρα πιο δυνατή από όσων σιωπούν και συγκαλύπτουν, προσπάθησε να εξηγήσει τις παραλείψεις και τα λάθη που οδήγησαν στο αποτρόπαιο έγκλημα. Προσπάθησε να εξηγήσει πώς λειτουργεί ένα κράτος που δεν σέβεται τους πολίτες του, τους εξαπατά και τους κοροϊδεύει.
Ένα χρόνο μετά και η πληγή ακόμα ανοικτή συνεχίζει να αιμορραγεί.
Το ψήφισμα που ξεκίνησε η Μαρία Κρυστιανού έχει ξεπεράσει το 1 εκατ. υπογραφές. Κατατέθηε στη Βουλή και αναφέρει τα εξής:
«ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ, ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΕΡΙ ΕΥΘΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΥΛΙΑΣ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ.
Η ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΔΕΝ ΣΥΝΑΔΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΡΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ!».
Ο αγώνας για τη δικαίωση είναι αγώνας όλων μας και πρέπει να συνεχιστεί. Το απαιτούν οι 57 αθώες ψυχές που χάθηκαν τόσο άδικα και φρικτά.