Μετά την οριστικοποίηση των υποψηφιοτήτων και τη δρομολόγηση των διαδικασιών για την ανάδειξη του νέου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας μπορούμε να κάνουμε την πρώτη αξιολόγηση των υποψηφίων προέδρων. Το υλικό μας για αυτή την αξιολόγηση εκτός από τη γενικότερη πολιτική τους πορεία αποτελείται και από αυτά που έχουν πει ή δεν έχουν πει μέχρι στιγμής.

Άδωνις Γεωργιάδης: Ο «καθηγητής» του μνημονίου

Αφού κατάφερε να συμπληρώσει τις απαιτούμενες υπογραφές, συνεχίζει απτόητος να δίνει καθημερινά τις «θεατρικές» παραστάσεις του. Το τελευταίο έργο του αποτελείται από δύο πράξεις: «Πολλές φορές παθιάζομαι και ξεφεύγω» και «Είμαι ο μόνος που μπορεί να κερδίσει τον Τσίπρα». Είναι φανερό ότι δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε ιδιαίτερα για αυτή την περίπτωση. Ο λόγος και το ύφος του κ. Γεωργιάδη απευθύνεται σε ένα περιορισμένο και εντός παράταξης ακροατήριο. Πρέπει κάποτε να καταλάβει, ότι, η επικοινωνιακή υπερέκθεσή του, προκαλεί ευρύτερη ζημιά στο κόμμα.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Ο πολιτικός που καταγγέλλει την οικογενειοκρατία!

Πρέπει να «κλείσουμε τις βαρονίες» και να «τελειώνουμε με τα φέουδα στη Νέα Δημοκρατία!!! Εδώ κανονικά θα έπρεπε να τελειώνουμε με την αξιολόγηση του Κυριάκου. Όμως, επειδή, ο λόγος του «συγκινεί» για κληρονομικούς κυρίως λόγους (αυτό γίνεται φανερό από μια ανάγνωση των υπογραφών της υποψηφιότητας του), θα προχωρήσουμε λίγο ακόμα. Ο κ. Μητσοτάκης, λοιπόν, μας ζητεί «μόνο μια ευκαιρία για να νικήσω τον Τσίπρα, όχι δύο» και ότι με αυτόν «Αφήνουμε πίσω μας τις ήττες». Στην περίπτωση του κ. Μητσοτάκη, πέρα από το παράδοξο της καταγγελίας της οικογενειοκρατίας, έχουμε, όπως και στην περίπτωση του Άδωνη Γεωργιάδη, ένα υπερτονισμένο εγώ. Κάπου εδώ, αφού έχουμε βγάλει τα απαραίτητα πολιτικά συμπεράσματα, πρέπει να σταματήσουμε.

Απόστολος Τζιτζικώστας: Ο υποψήφιος αρχηγός που δεν μπορεί να εκλεγεί βουλευτής

Το κώλυμα εκλογιμότητας που έχει, μέχρι 2019, ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας θα αρκούσε από μόνο του να μη συζητήσουμε οτιδήποτε άλλο αφορά την υποψηφιότητά του. Επειδή όμως από διάφορα κέντρα προβάλλεται, ως ο νέος και άφθαρτος, ως ο αντι – Τσίπρας που χρειάζεται η Νέα Δημοκρατία θα προχωρήσουμε λίγο παρακάτω. Ο κ. Τζιτζικώστας δεν κρύβει τη βιασύνη του: «να «σπάσει η επετηρίδα στην Ν.Δ», «να αλλάξουμε γενιά στη Ν.Δ.». «Η εποχή των ηγετών, όπως τους ξέραμε, παρήλθε, πλέον βασικό κριτήριο για την Ν.Δ. είναι ο πρόεδρος της να μην την αντιλαμβάνεται ως παλιό κόμμα εξουσίας, αλλά ως τον πυρήνα της αλλαγής που απαιτεί η κοινωνία». Αυτό όμως δεν είναι ο ορισμός του λαϊκισμού; Αυτό δεν είναι που έκανε ο κ. Τσίπρας στην ελληνική κοινωνία κρυμμένος πίσω από τη λάμψη της νιότης του; Εκτός κι αν ο νεαρός Περιφερειάρχης πιστεύει ότι ο κ. Τσίπρας ωφέλησε τη χώρα υποτασσόμενος στις απαιτήσεις της κοινωνίας.

Πριν προχωρήσουμε στην τέταρτη υποψηφιότητα, απαραίτητο είναι να επισημάνουμε ένα βασικό χαρακτηριστικό των παραπάνω υποψηφίων. Οι δύο πρώτοι ήταν βασικά στελέχη της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου ενώ ο τρίτος στηρίζεται από τον σκληρό πυρήνα των «σαμαρικών» στελεχών. Όλοι αυτοί, ακόμα και σήμερα, είναι ένθερμοι υπερασπιστές του «success story» της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Αυτό, άσχετα από την αλήθεια που περιέχει, έχει καταδικαστεί εμφατικά από τον ελληνικό λαό τρεις φορές τους τελευταίους μήνες.

Βαγγέλης Μεϊμαράκης: Ο πολιτικός άνδρας που κράτησε την παράταξη όρθια

Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης είναι ο μόνος από τους υποψηφίους που υπηρετεί την παράταξη από τότε που ιδρύθηκε. Είναι αυτός που ήταν πάντα παρών στην πρώτη γραμμή των αγώνων. Είναι αυτός που άφησε θετικό έργο από όποια θέση και αν πέρασε. Είναι αυτός που κατάφερε, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, να «συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα» και να κρατήσει το κόμμα όρθιο στην πιο δύσκολη ίσως περίοδο της ιστορίας του. Με βασικό του προσόν την εμπειρία, είναι αυτός από τους υποψηφίους που μπορεί να εγγυηθεί την ενότητα της παράταξης ενόψει ριζικής ανασυγκρότησης που έχει ανάγκη το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Είναι αυτός που μπορεί να εγγυηθεί ότι το κόμμα θα παραμείνει πιστό στην Ιδρυτική του Διακήρυξη και θα συνεχίσει να υπηρετεί πρώτιστα το κοινό καλό. Όπως χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων, δήλωσε με αφορμή τη συμπλήρωση 41 χρόνων από την ίδρυσή του κόμματος: «Η Νέα Δημοκρατία δεν λαϊκίζει, δεν αοριστολογεί, δεν υπόσχεται τα ανέφικτα, αλλά και δεν χαρίζει την κοινωνική ευαισθησία σε κανένα. Κοιτά σταθερά μπροστά και βάζει πάνω από όλα το συλλογικό, το κοινωνικό, το εθνικό καλό. Αποκηρύσσει το λαϊκισμό και τη δημαγωγία».