Γράφει ο Ανδρέας Κάτσενος, Δημοσιογράφος-Θεολόγος

 «Μυστήριον ξένο, ὁρῶ καί παράδοξον! οὐρανόν τό Σπήλαιον, θρόνον Χερουβικόν, τήν Παρθένον, τήν φάτνην χωρίον, ἐν ᾧ ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρnτος, Χριστός ὁ Θεός, ὅν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν»

Ειρμός Θ΄ ωδής Κανόνα Χριστουγέννων, ήχος. α΄

Μυστήριο μέγα ο ερχομός του Θεανθρώπου επί της γης. «Ξένον» και «παράδοξον» όπως αναφέρει ο ιερός υμνωδός, όπου ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να γίνει  ο άνθρωπος Θεός.

Τα Χριστούγεννα σηματοδοτούν το τέλος της Παλαιάς Διαθήκης. Το τέλος της νύχτας και την αρχή της ημέρας. Το τέλος της φθοράς και τη δυνατότητα του ανθρώπου να πορευτεί από το καθ εικόνα στο  καθ ομοίωσιν με τον δημιουργό του.

Η Καινή ζωή για τον άνθρωπο γίνεται ζώσα πραγματικότητα. Mια νέα αφετηρία ζωής, μέσω της Παρθένου Μαρίας η οποία φέρνει στη Γη τον Mονογενή Υιό της σε μια ταπεινή φάτνη στη Βηθλεέμ.

«Και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία» είναι το χαρμόσυνο μήνυμα των Αγγέλλων που συνοδεύει το  μέγα μυστήριο της ενανθρώπισης του Κυρίου.

Η ενσάρκωση  του Χριστού επί της γης ως απλού ανθρώπου δημιουργεί σχέση συγγένειας. Είναι αδελφός μας καθ όλα. Σύμφωνα με τη διδαχή της Εκκλησίας μας  ο Χριστός γίνεται πρωτότοκος ανάμεσα σε πολλούς αδερφούς. Αυτή είναι η συγγένεια με μας  που καθιερώνει ο Χριστός. Με μας  που δεν είχαμε συγγένεια με την κτίση γιατί μας έφτιαξε μεγαλύτερους από την κτίση.  Γίνεται άνθρωπος αυτός που είναι Θεός για να δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να γίνουν… «Θεοί»!

Αυτή  η δυνατότητα να φτάσουμε στη Θέωση είναι και ο στόχος του ανθρώπου μέσα στην Εκκλησία. Την Εκκλησία η οποία  είναι κοινωνία αγάπης και ένωσης του ανθρώπου με το Θείο κι όχι ένας θεσμός κοινωνικών δραστηριοτήτων. Μυστηριακός χώρος πορείας του ανθρώπου στην κατά Χριστόν τελειότητα. Κιβωτός ζωής και σωτηρίας από τον κατακλυσμό των καθημερινών πειρασμών  αλλοτρίωσης του ανθρώπου. Είναι χώρος ελευθερίας  για κάθε σκεπτόμενο θεούμενο «ζώον», όπου  μπαίνει  άνθρωπος και βγαίνει «Θεός».

Τα Χριστούγεννα γιορτάζουμε την Αρχή και την αιτία αυτής της αλλαγής. Γιορτάζουμε Αυτόν που μας δίνει και υλοποιεί αυτήν την αλλαγή.

Αυτόν που είναι νόημα και σκοπός, στο να μη μείνουμε βιολογικές και μόνον υπάρξεις, αλλά στο να μεταβληθούμε σ’ αυτό που Εκείνος είναι, εφόσον το θελήσουμε.

Αναγνωρίζοντας το πρόσωπο, του όντως αδελφού μας, που είναι ο Χριστός, ξεκινάμε την ημέρα της ζωής  που έχει ολοκλήρωση και «στόχο» το να είμαστε αιώνια σε κοινωνία μαζί Του. Μ’ Αυτόν που είναι μόνιμη και αιώνια Ημέρα.