12.1.2015

της Σοφίας Μπασκάκη

Ποια η τύχη της χώρας την επομένη των εκλογών του Γενάρη; Ευρώ ή δραχμή;

Αυτά είναι τα κύρια ερωτήματα που ταλανίζουν τον ελληνικό λαό προκαλώντας σύγχυση και χαράζοντας τον δρόμο προς τις κάλπες αδιέξοδο.

Έχουμε αναρωτηθεί όμως μήπως όλος αυτός ο πανικός για την ενδεχόμενη αλλαγή του νομίσματος από ευρώ σε δραχμή καθώς και οι αμφιβολίες που σπείρονται για τα αποτέλεσμα του «όποιου» νομίσματος στην οικονομία της Ελλάδας είναι αποπροσανατολισμός από το πραγματικό πρόβλημα;

Η ουσία προφανώς δεν είναι το νόμισμα αλλά η πολιτική του κάθε κράτους που καθορίζει την οικονομία του. Αν υπήρχε ένα νόμισμα που θα μετέτρεπε σε «παράδεισο» το κάθε κράτος τότε να είμαστε βέβαιοι πως από άκρη σε άκρη της γης θα ήταν κοινό καθώς θα είχε βρεθεί η μαγική συνταγή της επιτυχημένης και εύρωστης οικονομίας.

Η πολιτική που εφαρμόζεται είναι αυτή που χτίζει ή διαλύει «αυτοκρατορίες» και όχι το νόμισμα που χρησιμοποιείται ως εργαλείο. Όπως ο κάθε μάστορας δουλεύει με τα εργαλεία που έχει και προσπαθεί να κάνει σωστή δουλειά με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, έτσι και οι πολιτικοί, οι εκάστοτε κυβερνώντες, καλούνται να αξιοποιήσουν το νόμισμα που έχουν ως εργαλείο χτίζοντας μια υγιή οικονομία. Από την στιγμή που η πολιτική γραμμή της Ελλάδας είναι συνυφασμένη με τα ευρωπαϊκά συμφέροντα και εξαρτάται από τις ξένες επιρροές τότε και το νόμισμα-εργαλείο ακολουθεί την πορεία των ξένων αγορών.

Για τον ελληνικό λαό το νόμισμα καταμετρά την εμπορική αξία των αγαθών και ανταμείβει την εργασία μέσα στο πλαίσιο μιας φρούδας πολιτικής που εφαρμόζεται εκμεταλλευόμενη τον μέσο έλληνα. Είναι πρόδηλο πως το θέμα δεν έγκειται σε ποια μορφή νομίσματος θα υφίσταται ο λαός την εκμετάλλευση αλλά με ποιον τρόπο και με ποια πολιτική μπορεί να αποκτήσει τα δικαιώματα του και να αξιοποιήσει τις δυνατότητες του μέσα στο κανιβαλιστικό καθεστώς της παγκόσμιας οικονομίας.

Σημασία λοιπόν δεν έχει η πολιτική διακυβέρνηση που προσανατολίζεται στο νόμισμα αλλά αυτή που στρέφει το ενδιαφέρον της στο ποια οικονομία θέλει να έχει το κράτος. Η οικονομική ανάπτυξη θα είναι προς όφελος του κεφαλαίου μόνο ή του λαού; Σε αυτό το ερώτημα θα πρέπει να δώσει απάντηση ο κάθε ένας από εμάς διαλύοντας κάθε σύγχυση περί νομισματο-τρομοκρατίας και περπατώντας με σιγουριά τον δρόμο προς την εκλογική κάλπη διανοίγοντας το αδιέξοδο.