ΟΓΕ ΩΡΩΠΟΥ: Νεανική παραβατικότητα

ΟΜΑΔΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΩΡΩΠΟΥ (μέλος της ΟΓΕ)

«Υπερασπίσου το παιδί

            γιατί αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα»

Ένα ακόμα περιστατικό νεανικής παραβατικότητας, αυτή τη φορά στην περιοχή μας στον Ωρωπό, έρχεται να προστεθεί στα παρόμοια περιστατικά βίαιης συμπεριφοράς εφήβων, είτε μέσα είτε έξω από το σχολείο, που το τελευταίο διάστημα αυξάνονται, ενώ σχεδόν καθημερινά προβάλλονται στα ΜΜΕ και στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης τέτοια περιστατικά, ψάχνοντας τον υπαίτιο είτε στη φύση του παιδιού , στον οικογενειακό και κοινωνικό περίγυρο ή στο σχολικό περιβάλλον.

Οι περισσότεροι ξεχνούν ότι η κοινωνικοποίηση του παιδιού μέσα στην ομάδα, η διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς του δεν γίνονται μέσα σε συνθήκες «γυάλας».

Γι΄ αυτό δεν μπορούμε να βγάλουμε έξω από το κάδρο, ότι τα τελευταία χρόνια μεγάλωσαν σημαντικά τα  προβλήματα και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι λαϊκές οικογένειες και μαζί τους τα άγχη, τα οικονομικά βάρη και η ανασφάλεια, κάτι που μεταφέρεται και στα παιδιά, που τελικά είναι τα μεγάλα θύματα των αδιέξοδων ενός συστήματος που μοναδικό ζητούμενο είναι το κέρδος. Στην κοινωνία λοιπόν θα πρέπει να αναζητήσουμε τις πραγματικές αιτίες που οδηγούν στην έξαρση των φαινομένων και στην πολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων. Στην κοινωνία που βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον ανελέητο ανταγωνισμό, την ατομική λύση, τον εγωιστικό τρόπο ζωής και σκέψης, που η βία του ισχυρού είναι συνθετικό της κομμάτι, που χιλιάδες νέοι μαζί με τα βάρη της οικογένειας τους, βλέπουν τα όνειρά τους να καταρρέουν, να αποκλείονται από το δικαίωμα στην ολόπλευρη μόρφωση, μιας θέσης στο Πανεπιστήμιο και μετά στην εργασία. Είναι αντικειμενικό ένα μέρος αυτών να αντιδρά με βία στη βία που καθημερινά βιώνει.

Όπως εξάλλου βιώνουμε όλο και πιο συχνά αυτή την ίδια βία που παίρνει τη μορφή της παρενόχλησης, της σεξουαλικής κακοποίησης, του βιασμού, της δολοφονίας γυναικών, που έχει την ίδια ρίζα στη σημερινή εκμεταλλευτική κοινωνία, που είναι εμπορευματοποιημένα τα πάντα, ακόμα και η μητρότητα, η τεκνοθεσία.

Γι αυτό και αναδεικνύουμε την αξία της συλλογικής δράσης προκειμένου να χτίσουμε ασπίδα προστασίας για μας και τα παιδιά μας, διεκδικώντας μέτρα στήριξης της οικογένειας, διορισμούς εκπαιδευτικών, θεατρικές, αθλητικές, μουσικές  δραστηριότητες σε σύγχρονα και ασφαλή σχολεία, διορισμούς κοινωνικών επιστημόνων για να στηρίζουν την σχολική ζωή.

Η ίδια η ζωή  δείχνει ότι οι ιδέες του αγώνα, της αλληλεγγύης, της οργάνωσης στους μαζικούς φορείς, μπορούν κυριολεκτικά να κερδίσουν τα «θυμωμένα» παιδιά, που σήμερα τον θυμό τους για αυτή την κοινωνία τον στρέφουν ουσιαστικά στον εαυτό τους.