22.7.2016
Αγνοεί τα μέλη του ΚΑΠΗ Δηλεσίου ο Δήμαρχος Τανάγρας κ. Β. Περγάλιας κι αρνείται να υλοποιήσει την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για ειδική συνεδρίαση την περασμένη Τετάρτη, ώστε να δοθεί λύση στην λειτουργία του Κέντρου.
Όπως είναι γνωστό στο Δημοτικό Συμβούλιο της Παρασκευής 15 Ιουλίου μια ομάδα 25 μελών των ΚΑΠΗ, παρέστη στη συνεδρίαση στο Σχηματάρι, ώστε να θέσει το πρόβλημα που έχει προκύψει με τη λειτουργία του κέντρου αναζητώντας άμεσα λύση.
Η απουσία όμως του Δημάρχου από το Δημοτικό Συμβούλιο είχε ως αποτέλεσμα να μη συζητηθεί το θέμα προ ημερησίας, καθώς οι Δημοτικοί Σύμβουλοι δεν ήταν σε θέση να πάρουν κάποια απόφαση.
Μετά από πρόταση του Δημοτικού Συμβούλου κ. Λάζαρου Μαυράκη αποφασίστηκε να συνεδριάσει, εκτάκτως, την επόμενη Τετάρτη 20 Ιουλίου το Δημοτικό Συμβούλιο, για να παρευρίσκεται και ο Δήμαρχος κ. Β. Περγάλιας, με μοναδικό θέμα την αναζήτηση λύσης στο πρόβλημα που έχει ανακύψει με τη λειτουργία των ΚΑΠΗ Δηλεσίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες ζητήθηκε από τα μέλη του ΚΑΠΗ να αποστείλουν τη Δευτέρα και εγγράφως το αίτημα τους για τη σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου κάτι που έγινε. Δυστυχώς η Τετάρτη πέρασε και ο Δήμαρχος και ο Πρόεδρος του ΔΣ αγνόησαν επιδεικτικά δική τους ομόφωνη απόφαση.
Είναι προφανές ότι κάποιοι δεν επιθυμούν την ειδική αυτή συνεδρίαση γιατί θα ακουστούν αλήθειες τόσο για τους λόγους που μειώθηκαν οι ώρες λειτουργίας του ΚΑΠΗ τις καθημερινές, ενώ τα Σαββατοκύριακα είναι κλειστά, όσο και για την συνεδρίαση του ΔΣ της 15ης Ιουλίου.
Σε κάθε περίπτωση ο κ Δήμαρχος οφείλει να επιτρέψει τη σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου και να μην αγνοεί τους απόμαχους της ζωής. Αυτούς που αναγκάζονται να περάσουν με μια πενιχρή σύνταξη και δεν διαθέτουν την οικονομική άνεση για εκδρομές και ταξίδια αναψυχής με self και ανέσεις. Και το κυριότερο να θυμούνται όλοι ότι από την Τρίτη ηλικία, αυτή των συνταξιούχων, θα περάσουμε όλοι και δεν θα θέλαμε τότε να μας αγνοούν για μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Είναι ασέβεια σε όσους αγωνίστηκαν να τους γυρίζουμε την πλάτη όταν αναζητούν μια στιγμή ζωής, συντροφικότητας και ξεγνοιασιάς. Τους οφείλουμε το ελάχιστο ακόμη κι αν ενέχει το σπέρμα της υπερβολής.