Ο Κ. Καραμανλής γύρισε σελίδα δεν έκλεισε το πολιτικό βιβλίο του

Γράφει ο Δημοσιογράφος Ανδρέας Κάτσενος

Δωρική, λιτή, μόλις 67 λέξεις η δήλωση – απόφαση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή να ολοκληρώσει την κοινοβουλευτική διαδρομή του.

Μια απόφαση για πολλούς αναμενόμενη, μετά και την τοποθέτησή του Κ. Καραμανλή, τον περασμένο Αύγουστο, στα Ανώγεια, κατά τη διάρκεια της  εκδήλωσης μνήμης  στον μεγάλο Κρητικό πολιτικό Γιάννη Κεφαλογιάννη,  για το θέμα των υποκλοπών. Αλλά και τον τρόπο με τον οποίο «κουκουλώθηκε». Τότε που τόνισε ότι «μόνο ένας ανόητος θα έκανε τις υποκλοπές». Ενώ από το Μέγαρο Μουσικής, σε εκδήλωση της Παναθηναϊκής,   είχε ζητήσει «άπλετο φως στην υπόθεση» και εν συνεχεία θωράκιση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας της ΕΥΠ. Είναι προφανές ότι οι Καραμανλής διαφώνησε κάθετα με τους κυβερνητικούς χειρισμούς.

Μια απόφαση που ήρθε ένα εικοσιτετράωρο -εκτιμώ, εντελώς, τυχαία- μετά τον αποχαιρετισμό της παράταξης, στο ιστορικό στέλεχος Άγγελο Μοσχονά, στη εκκλησία των  Τριών Ιεραρχών στα Πετράλωνα, όπου υπήρξε ουσιαστικά μια συγκέντρωση παλιών, άξιων και με μεγάλη διαδρομή  ιστορικών στελεχών. Εκείνη τη μέρα ο πρώην πρωθυπουργός, που είναι πάντα φειδωλός ακόμα και στις επαφές του, υπομονετικά έσφιξε το χέρι σε δεκάδες στελέχη που τον πλησίασαν για να τον χαιρετήσουν. Χωρίς να φαντάζονται, προφανώς  ότι τον αποχαιρετούν ως βουλευτή της παράταξης.

Μια απόφαση που ήρθε λίγες μέρες πριν την προκήρυξη των κρίσιμων εθνικών εκλογών, όπου  οι πολίτες θα πρέπει να αποφασίσουν εάν θα δώσουν συνέχεια της διακυβέρνησης  στον Κυριάκο Μητσοτάκη ή θα επιλέξουν μια διαφορετική πολιτική λύση. Μένει να δούμε το κόστος της στις επικείμενες εθνικές εκλογές για το Μέγαρο Μαξίμου, καθώς θεωρείται από αναλυτές ότι ένα μεγάλο ποσοστό οπαδών και φίλων του θα απελευθερωθούν πολιτικά και είτε θα ψηφίζουν άλλα κόμματα είτε θα δουν τις εκλογές από τον καναπέ.

Η απόφαση του Κώστα Καραμανλή ουσιαστικά κλείνει έναν ιστορικό κύκλο. Εκτιμώ ότι δεν κλείνει την πολιτική ιστορία του πρώην πρωθυπουργού. Είναι μια παύση σε αυτή την πορεία μέχρι την επόμενη πρόκληση που ο λαός θα τον καλέσει να υπηρετήσει την πατρίδα από κάποιο άλλο μετερίζι. Ο Καραμανλής δεν βγαίνει στην σύνταξη. Ένα βαθύτατα πολιτικό όν,  δεν μπορεί να συνταξιοδοτηθεί και να μείνει μακριά από την πολιτική.  Ειδικότερα όταν φέρει το βαρύ όνομα Καραμανλής.  ‘Άλλωστε  μια υποψηφιότητά του για το ύπατο αξίωμα της χώρας, του Προέδρου της Δημοκρατίας θα είναι πάντα ανοιχτή.

Σε κάθε περίπτωση ο Κ. Καραμανλής κυριάρχησε στο Κεντροδεξιό χώρο για 34 ολόκληρα χρόνια. Σήμερα είναι ο εγγυητής της παράταξης που ίδρυσε ο εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής. Υπήρξε ο μακροβιότερος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας,  χωρίς ποτέ να συμπεριφερθεί  είτε ως κομματάρχης, είτε ως ομαδάρχης .αλλά και πρωθυπουργός για μια πενταετία (2004-2009).

Κάποιος σχολίασε και θεωρώ ορθά ότι τώρα η πολιτική γυρίζει στο ρεαλισμό. Είναι αληθές. Ο Καραμανλής, λάτρης του Ελευθέριου Βενιζέλου, ήταν ένας οραματιστής. Ονειρεύονταν μια Ελλάδα πρωταγωνιστή στην Ευρώπη εκμεταλλευόμενη την γεωπολιτική στρατηγική θέση της. Έκανε ιστορικά ανοίγματα και προς την Τουρκία αλλά και την Ρωσία και την Κίνα. Είδε πολύ μακριά όσον αφορά τις ΑΟΖ  και την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας.

Δυστυχώς είχε να διαχειριστεί μια τραγική οκταετία Σημίτη, του Αρχιερέα της διαφθοράς και της διαπλοκής, που στάθηκε τροχοπέδη στην ανάπτυξη της χώρας. Μια οικονομία που ήταν θέμα χρόνου να σκάσει.  Όπερ  και εγένετο. Η χρεοκοπία ήταν θέμα χρόνου, καθώς είχαμε να αντιμετωπίσουμε υπέρογκους δανεισμούς από το 1981 και εντεύθεν, ένα υπερδιογκωμένο κράτος αντιπαραγωγικό με κρατικοδίαιτες δημόσιες επιχειρήσεις. Έτσι οι πολίτες το 2009, δεν επέλεξαν μια ήπια δημοσιονομική προσαρμογή, απέναντι στον ορυμαγδό που έρχονταν και ήταν γνωστό ότι θα έρθει μετά το 2006, όταν θα έμπαιναν μέσα στο λογαριασμό και οι αγορές του αιώνα του Ανδρέα Παπανδρέου,   αλλά την πολιτική «της κατσαρόλας» του Γ. Παπανδρέου που μας οδήγησε στο Καστελόριζο, το ΔΝΤ και την άνευ όρων παράδοση στα  μνημόνια και στις ορέξεις του Σόιμπλε και του  υπαλληλίσκου με τον παχουλό μισθό Πολ Τόμσεν.

Η σελίδα γύρισε αλλά  το βιβλίο δεν έκλεισε. Υπάρχουν κι άλλα κεφάλαια που θα γραφτούν στο μέλλον. Προέχουν οι εθνικές εκλογές από όπου θα βγουν χρήσιμα πολιτικά συμπεράσματα.