Δηλώσεις του Προέδρου της Τράπεζας Πειραιώς Μιχάλη Σάλλα

25.10.2015

Σχετικά με το μείζον θέμα των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας, αλλά και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, έδωσε απαντήσεις ο Πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς Μιχάλης Σάλλας,  ανταποκρινόμενος σε δημοσιογραφικές ερωτήσεις.

Στην ερώτηση που του τέθηκε σχετικά με το τι πιστεύει για το θέμα που έχει προκύψει με τα κόκκινα δάνεια και ιδιαίτερα τους πλειστηριασμούς της πρώτης  κατοικίας, δεδομένου ότι οι φήμες λένε ότι πίσω από την ΤΡΟΙΚΑ υπάρχουν οι πιέσεις των τραπεζών, ο κ. Σάλλας απάντησε:

 «Μεγάλο λάθος. Οι τράπεζες θα έχουν εξαιρετικά υψηλό κόστος εφαρμόζοντας τη διαδικασία των πλειστηριασμών και μάλιστα στις σημερινές πολύ χαμηλές τιμές των ακινήτων. Πέραν του γεγονότος ότι αυτό αποτελεί μία μεγάλη κοινωνική αδικία προκαλεί και ζημία στις τράπεζες. Αν όλα αυτά τα δεκάδες χιλιάδες ακίνητα περιέλθουν στις τράπεζες, θα εκμηδενιστεί η αξία τους. Κόστη συντήρησης, φύλαξης κλπ.» και συνέχισε:

«Για να μην πάμε όμως στο άλλο άκρο, θα μπορούσε όσο διαρκεί η κρίση, ακόμα και αυτοί που έχουν εισοδήματα κάτω από ένα ορισμένο ύψος, να πληρώνουν κάτι μικρό και συμβολικό, πάντοτε μιλώντας για την πρώτη κατοικία. Ας πούμε 1,2% επί του υπολοίπου του δανείου μπορεί να καταβάλλεται για να υπάρχει δίκαιη αντιμετώπιση έναντι εκείνων που νοικιάζουν σπίτια από ιδιώτες και βρίσκονται ενδεχομένως στην ίδια ή χειρότερη εισοδηματική ή περιουσιακή κατάσταση. Έτσι αν το υπόλοιπο δανείου κάποιου σήμερα είναι ας πούμε 100.000€, ποσό που είναι πάνω από τον μέσο όρο δανείου των δανειοληπτών πρώτης κατοικίας, θα επιβαρύνεται το πολύ με 1.200€ το χρόνο ή με 100€ το μήνα, υποκαθιστώντας το όποιο επιτόκιο, με παράλληλη αναστολή των δόσεων του κεφαλαίου» και συμπλήρωσε:

«Παράλληλα με την πρόταση αυτή θα αποκατασταθεί μίας μορφής κοινωνική δικαιοσύνη, έναντι όσων δεν έχουν κατοικία και πληρώνουν ενοίκιο, καθώς επίσης και έναντι των συνεπών δανειοληπτών, που αισθάνονται ιδιαίτερα αδικημένοι».

Σύμφωνα με όσα είπε ο κ. Σάλλας γεννήθηκε εύλογα το ερώτημα αν ο ίδιος είναι κατά των πλειστηριασμών αυτών κάτι στο οποίο δεν δίστασε να απαντήσει ευθέως:

«Αναμφισβήτητα ναι, για οικονομικούς αλλά και για κοινωνικούς λόγους. Η έναρξη διαδικασίας πλειστηριασμών στην πρώτη κατοικία καταλήγει να είναι σε βάρος των τραπεζών. Η συμβολική καταβολή όμως ενός μικρού ποσού, όπως είπα, που μπορεί να γίνεται με παρακράτηση από μισθό, σύνταξη, επίδομα κλπ. είναι δίκαιη και αντικειμενική. Είμαι απόλυτα αντίθετος να στερηθούν τα σπίτια τους βιοπαλαιστές, μικροσυνταξιούχοι και άνεργοι και να επωμισθούν ένα τέτοιο βάρος, ηθικό και οικονομικό, οι τράπεζες» και συνέχισε επισημαίνοντας:

«Γίνεται, όπως γνωρίζετε, πολύς λόγος και για το ύψος των αξιών των κατοικιών αν είναι στις 120.000 ή στις 250.000 που θα πρέπει να απαλλάσσονται από πλειστηριασμούς. Το σημερινό ύψος κάθε δανείου αυτής της κατηγορίας είναι κατά συντριπτική πλειοψηφία κάτω από 100.000€, ανεξάρτητα από την αξία του σπιτιού ή του αρχικού ύψους του δανείου. Πιστεύω πως το όριο που είχε υιοθετηθεί στο παρελθόν, ως αξία σπιτιού, δεν έχει νόημα ν’ αλλάξει, πρέπει να παραμείνει το ίδιο».

Ακολούθως ο Πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς τόνισε τα εξής αναφερόμενος στην επιμονή από την πλευρά των Θεσμών: «πιστεύω ότι επιδίωξή τους είναι ο περιορισμός του «ηθικού κινδύνου» (moral hazard). Αλλά σας λέω με βεβαιότητα ότι τα στεγαστικά δάνεια έχουν το μικρότερο πρόβλημα, σε ό,τι αφορά αυτό το θέμα».

Ο κ. Σάλλας με ξεκάθαρα λόγια απάντησε και στο ερώτημα που τέθηκε σχετικά με το άλλο επίκαιρο ζήτημα της περιόδου, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και πως βλέπει ο ίδιος να εξελίσσεται το θέμα για την τράπεζα Πειραιώς.

«Η Τράπεζα Πειραιώς, εδώ και αρκετές εβδομάδες έχει ξεκινήσει επικοινωνία με σημαντικό αριθμό διεθνών θεσμικών επενδυτών, οι οποίοι έχουν αξιολογήσει σε βάθος τη χρηματοοικονομική θέση της τράπεζας και τις προοπτικές της. Όπως διαπιστώνεται από τη Διοίκηση της Τράπεζας, έχει εκδηλωθεί μεγάλο ενδιαφέρον από πολλούς ξένους θεσμικούς επενδυτές για την συμμετοχή τους στην επικείμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου» είπε και συνέχισε ολοκληρώνοντας «Με δεδομένο το ισχυρό αυτό ενδιαφέρον υπάρχει βάσιμη αισιοδοξία ότι θα υπερκαλυφθεί η απαιτούμενη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, στις όποιες κεφαλαιακές ανάγκες προκύψουν με βάση το βασικό σενάριο του stress test».