Με το φλέγον ζήτημα της ελληνικής οικονομίας ασχολείται ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης στο βιβλίο του «Υπάρχει λύση; Συζήτηση με τον Γιάννη Πρετεντέρη», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.

Ο κ. Σημίτης, στο προσωπικό του σημείωμα, αναφέρεται στο ζήτημα της ρύθμισης του ελληνικού χρέους, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, πως οι εταίροι επιμένουν ότι συμφώνησαν με την Ελλάδα να ρυθμίσουν το χρέος το 2018, ενώ ο πολίτης διαβάζει ότι πρόκειται να αποφασιστούν βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, αλλά προς το παρόν είναι προς συζήτηση μόνο τα βραχυπρόθεσμα.

Ποια είναι τα υπόλοιπα παραμένει άγνωστο, όπως επίσης άγνωστο παραμένει το πότε θα προσδιοριστούν και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις τους, προσθέτει ο κ. Σημίτης.

Στο εισαγωγικό του σημείωμα αναφέρει μεταξύ άλλων:

Η βροχή πληροφόρησης στα μέσα ενημέρωσης είναι βροχή αινιγμάτων.  Ο πολίτης δυσκολεύεται να κατανοήσει τι ακριβώς συμβαίνει, ποιες θα είναι οι εξελίξεις και τι σημαίνουν γι’ αυτόν.  Επικρατεί σύγχυση και αβεβαιότητα. Η συζήτηση του Κ. Σημίτη με τον Γιάννη Πρετεντέρη σκοπό έχει να βοηθήσει την καλύτερη κατανόηση των όλο και πιο πολύπλοκων θεμάτων που μας απασχολούν.

Στο βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε, ο Κ. Σημίτης διερευνά τις μέχρι τώρα απαντήσεις σε ερωτήματα όπως:  Πώς προέκυψε η κρίση; Είναι δυνατή μια πολιτική αυτονομίας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης;  Η υπέρβαση της κρίσης και η επάνοδος στην ανάπτυξη μπορούν να επιτευχθούν με τον τρόπο που χειριζόμαστε τα προβλήματα, ή πρέπει να ακολουθήσουμε και άλλες κατευθύνσεις; Η Ευρωζώνη, στην οποία ανήκουμε, έχει μέλλον ή θα αποτύχει, όπως δείχνει η μέχρι σήμερα απραξία της απέναντι σε καίρια προβλήματα; Ποιες πρωτοβουλίες μπορούν να εξασφαλίσουν μια ευρωπαϊκή συνεργασία, που δεν θα είναι σε βάρος των χωρών του Νότου; Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι μια αριστερή, ή μια εθνικολαϊκιστική κυβέρνηση; Έχει ακολουθήσει ουσιαστικά διαφορετικές πολιτικές από τις προηγούμενες κυβερνήσεις;  Κατάφερε να βελτιώσει τη διαπραγματευτική θέση της χώρας και να περιορίσει τις αρνητικές επιπτώσεις των Μνημονίων; Η Αριστερά έχει επενδύσει στο λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημά της», που έχει απονείμει στον εαυτό της; Η πράξη της ανταποκρίνεται στις υποσχέσεις της; Η κυβέρνηση υποστηρίζει, ότι η ρύθμιση του χρέους είναι τώρα δυνατή.

Ανταποκρίνεται ο ισχυρισμός αυτός στις συμφωνίες που έχει υπογράψει; Ποια ρύθμιση του χρέους πρέπει να επιδιώκει η Ελλάδα; Η αναθεώρηση του Συντάγματος και ο νέος εκλογικός νόμος εξασφαλίζουν δημοκρατικότερες λύσεις; Τι, πράγματι είναι, η αναγκαία μεταρρύθμιση και τι είναι μια προοδευτική μεταρρύθμιση; Είναι σκόπιμο και δυνατό η Κεντροαριστερά να αποτελέσει μια εξισορροπητική πολιτική δύναμη ανάμεσα στα δύο άκρα; Οι αναφορές στη σοσιαλδημοκρατία έχουν ασαφές περιεχόμενο. Μπορούν να διατυπωθούν πιο συγκεκριμένα;

Ο Κ. Σημίτης απαντά επίσης σε ερωτήσεις που αφορούν την απογραφή του 2004 και τα Greek Statistics, το «έγκλημα του χρηματιστηρίου», το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων, την υποχώρηση της κυβέρνησής του στο θέμα του ασφαλιστικού το 2001, τις σχέσεις κράτους και εκκλησίας.

Κατά την άποψή του, η Ελλάδα δεν είναι καταδικασμένη σε μόνιμη υστέρηση. Ένας δρόμος διαφορετικός από τον εθνικολαϊκισμό, την εσωστρέφεια και την στασιμότητα είναι εφικτός.  Δυνάμεις υπάρχουν για να επιδιώξει η χώρα τη μεταρρύθμιση για μια πιο δίκαιη κοινωνία. Οφείλουν να συνεργασθούν και να συγκεκριμενοποιήσουν τις επιδιώξεις τους.

Με σεβασμό καταγράφει κανείς τις απόψεις του πρώην πρωθυπουργού. Αλλά είναι λίγο οξύμωρο ο άνθρωπος που έβαλε τη χώρα σε περιπέτειες να έχει και τη λύση. Επί πρωθυπουργίας του έγινε το έγκλημα στο Χρηματιστήριο, η βίαιη είσοδός μας στην ΟΝΕ με πλαστά στοιχεία, ανδρώθηκαν τράπεζες μαϊμού οι οποίες κατέρρευσαν, έγινε το σκάνδαλο με τα δάνεια όπου καταχρεώθηκαν οι έλληνες πολίτες και θησαύρισαν οι κατασκευαστές δημοσίων έργων και πολυκατοικιών. Επί των ημερών του έγινε η μεγαλύτερη και πιο βίαιη ανακατανομή πλούτου στην ιστορία του ελληνικού κράτους. Σήμερα έχει τη λύση. Μήπως όλα τελικά έγιναν με βάση κάποιο γερμανικό σχέδιο ώστε ο ελληνικός λαός να φτάσει στη φτωχοποίηση; Μήπως η τότε κυβέρνηση δούλεψε για την χρεοκοπία της χώρας; Μήπως υπάρχουν ευθύνες για όλα αυτά;

Κι αν ο κ. Σημίτης έχει τη λύση γιατί δεν την έλεγε στο διάδοχό του στο ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου για να μην φτάσουμε στα μνημόνια, την ανεργία, το κλείσιμο χιλιάδες επιχειρήσεων και στις κατασχέσεις ακινήτων;