24.7.2016

Του Ανδρέα Κάτσενου

Συμπληρώνονται σήμερα 42 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας. Μια μακρά περίοδος που άνοιξε με την επιστροφή από το Παρίσι του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή μέχρι την πρώτη «αριστερή» Κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, η οποία σχηματικά ορίστηκε ως  Μεταπολίτευση.

Η 42^η Επέτειος της αποκατάστασης της Δημοκρατίας βρίσκει τη χώρα μας εν μέσω μνημονίων και βαθιάς οικονομικής κρίσης. Έντονης φτωχοποίησης και κοινωνικής κατακραυγής για την πολιτική που ακολουθήθηκε επί δεκαετίες σε βάρος του ελληνικού λαού από κυβερνήσεις οι οποίες αποδείχτηκαν κατώτερες του αναμενόμενου. Πολιτικούς που στηρίχτηκαν στο λαϊκισμό και τη δημαγωγία, χωρίς όραμα εκμαύλισαν τους πολίτες και βούτηξαν τη χώρα στην αδιαφάνεια, τη διαφθορά, τη διαπλοκή και τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος.

Πριν από 42 χρόνια ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επέστρεφε από το Παρίσι για να οικοδομήσει μια χώρα γκρεμισμένη οικονομικά, κατεστραμμένη και την Κυπριακή τραγωδία να βαραίνει στους ώμους της. Μέσα από θυσίες η χώρα στάθηκε στα πόδια της, ψήφισε Σύνταγμα και προχώρησε σε δημοκρατικές εκλογές. Η Δημοκρατία επανήλθε κι ανδρώθηκε. Το 1981 η χώρα μας θα γίνει το δέκατο μέλος της τότε ΕΟΚ ανοίγοντας νέους ορίζοντες μέσα στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια των ισχυρών.

Σαράντα δύο χρόνια μετά η Ελλάδα αναζητά ξανά το δρόμο της μέσα από τα χαλάσματα που οι πολιτικοί ταγοί της την οδήγησαν. Αναζητά το όραμα που θα την εμπνεύσει από πολιτικούς που μπορεί να μην φτάνουν το πολιτικό ανάστημα του Κων. Καραμανλή, αλλά τουλάχιστον θα έχουν θέληση κι αποφασιστικότητα να οδηγήσουν τη χώρα μακριά από τα βράχια της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής.

Ο κύκλος της μεταπολίτευσης έκλεισε και μαζί η περίοδος της δημαγωγίας και του λαϊκισμού. Των επικοινωνιακών τρικ και της παιδικής αφέλειας όσων και στις τελευταίες εθνικές εκλογές εξαπάτησαν του πολίτες.

Η χώρα αναζητά να εισέλθει σε μια νέα περίοδο, όπου θα αποκατασταθεί η κανονικότητα και οι πολίτες δεν θα είναι τα εξιλαστήρια θύματα των ανομιών των πολιτικών. Μπορούμε να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα των ονείρων μας όχι με χάρτινες ελπίδες και έωλες υποσχέσεις. Αλλά με ειλικρίνεια, δουλειά θέληση κι υπομονή με πολιτικούς αντάξιους της ιστορίας της χώρας κι όχι φερέφωνα των ισχυρών πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Να ξαναφτιάξουμε την Ελλάδα των Ελλήνων εκμεταλλευόμενοι τις αστείρευτες πηγές πλούτου σε μια συνεχώς μεταβαλλόμενη παγκοσμιοποιημένη κοινωνία στηριζόμενοι στις αρχές και τις αξίες της φυλής μας.

Και για αυτό δεν χρειάζονται γιορτές και πανηγύρια στο Προεδρικό Μέγαρο. Ούτε δοξασίες και μεγάλα λόγια. Χρειάζεται περισυλλογή, σεβασμός στους πολίτες που πεινάνε και στο βαρύ φορτίο που επωμίστηκαν από τις μωρές κυβερνήσεις που τον εξαπάτησαν και τον οδήγησαν στα βράχια. Χρειάζεται βαθιά σιωπή και απόφαση να αλλάξουμε ρότα και να γίνουμε μια σοβαρή κι υπεύθυνη χώρα στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια που ανήκουμε.