Σοβαρότητα και υπευθυνότητα ζητούν οι πολίτες από τους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ γιατί ο πέλεκυς θα είναι βαρύς

14.2.2016

Του Ανδρέα Κατσένου

Είμαστε πολίτες μιας χώρας όπου ευδοκιμεί η φαιδρά πορτοκαλέα. Μια χώρα του παράλογου που αγγίζει τα όρια του απόλυτου σουρεαλιστικού χαβαλέ. Είσαι ό, τι δηλώσεις και ισχύει ό, τι πεις. Ανέξοδα κι αφορολόγητα.

Επί έξι και, πλέον, χρόνια ζούμε μια εθνική καταστροφή εξαιτίας της άφρονας πολιτικής που ακολούθησαν όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις και στην οποία οδήγησαν ένα λαό υπερήφανο για να ικανοποιήσουν μικροπολιτικές και λαϊκίστικες εφήμερες σκοπιμότητες.

Σήμερα οι έλληνες πολίτες με στωικότητα αντιμετωπίζουν το οικονομικό δράμα τους. Βγαίνουν στους δρόμους και διαμαρτύρονται για να μην αφανιστούν. Διεκδικούν μια καλύτερη εργασία και μια καλύτερη ζωή. Και μάλιστα χωρίς ακρότητες όλες οι κοινωνικές ομάδες δίνουν τη μάχη της επιβίωσης των παιδιών τους ξέροντας ότι οι προσδοκίες ζωής για αυτούς είναι ελάχιστες.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο κάθε πολιτικός μπορεί στο όνομα μιας δήθεν «αριστερής» πολιτικής να λέει ότι του κατέβει και να επιχειρεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα κάνοντας το μαύρο άσπρο. Όλοι διαθέτουν μνήμη, έχουν λογική και γνώση των όσων έχουν συμβεί σε αυτή τη χώρα.

Οι υπουργοί της κυβέρνησης  ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να σεβαστούν τον ελληνικό λαό και την ανέχεια στην οποία βρίσκεται και  να σταματήσουν τις ανιστόρητες δηλώσεις τους πιστεύοντας πιθανότατα ότι όταν μιλούν απευθύνονται, τουλάχιστον, σε άτομα με μειωμένη νοητική αντίληψη.

Και τούτο γιατί τις τελευταίες ώρες που η Πομπηία καίγεται και η χώρα βαδίσει στην ολοκληρωτική καταστροφή ορισμένοι υπουργοί έχουν αρχίσει να επιδίνονται σε μια άνευ προηγουμένου  πολιτική σπέκουλα που πιθανόν θα είχαν δειχτεί σε άλλες εποχές όταν ήταν θιασώτες του πάλαι ποτέ υπαρκτού σοσιαλισμού. Της δικτατορίας του προλεταριάτου.

 Μετά τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης  κ. Β. Αποστόλου ήρθε η σειρά του Π. Κουρουμπλή να υποστηρίξει ότι η κυβέρνηση δεν πρότεινε μέτρα κι ότι δεν έδωσε προεκλογικές υποσχέσεις. Τότε γεννάται αβίαστα το ερώτημα. Γιατί οι έλληνες πολίτες ερωτεύτηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ψήφισαν; Για να δουν πρωθυπουργούς και υπουργούς χωρίς γραβάτες όπως στο Ιράν;  Για να φέρουν το τρίτο μνημόνιο και οσονούπω το τέταρτο; Και αν η κυβέρνηση δεν υποσχέθηκε και δεν είναι δικά της τα μέτρα μήπως τα πρότειναν οι αγρότες, οι επιστήμονες, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι εργαζόμενοι και τώρα διαμαρτύρονται, αδίκως, για τις δικές τους σατανικές προτάσεις;

Μήπως ξέχασαν οι κ. Αποστόλου και Κουρουμπλής τι υπόσχονταν ο Πρωθυπουργός στις 5 Αυγούστου 2015 στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στους αγρότες; Μέχρι μέτρα 6 δις υπόσχονταν. Μήπως ενθυμούνται τι υπόσχονταν στον ελληνικό λαό στη Θεσσαλονίκη; Μέτρα ύψους 22 δις ευρώ.

Οι ώρες είναι κρίσιμες. Οι μέρες είναι  ιστορικές όσο και καθοριστικές για την ύπαρξη του έθνους καθώς μαζί με την οικονομική κατάρρευση διαφαίνονται και εθνικοί κίνδυνοι από τους ερασιτεχνικούς χειρισμούς μιας κυβέρνησης η οποία δηλώνει «αριστερή» -Θού Κύριε τω στόματί μου- για να χαϊδεύει τα αυτιά μερικών ακόμα  Μοϊκανών θαυμαστών της και ακολουθεί άκρως νεοφιλελεύθερη δεξιά πολιτική την οποία ακόμα και η Νέα Δημοκρατία έχει αποκηρύξει.

Οι πολίτες δεν θέλουν να γίνει η Ελλάδα «Δανία του Νότου» όπως της είχε υποσχεθεί ο  Γ. Α. Παπανδρέου, ο άνθρωπος που μας έβαλε στα μνημόνια και το ΔΝΤ και εξαφανίστηκε για να διδάξει προς  δυσμάς πως διαλύεται ένα κράτος σε δύο χρόνια.

Ούτε τις αριστερές ωραιοποιήσεις αποκυήματα ψευδαισθήσεων και ονείρων του νυν πρωθυπουργού κ. Αλ. Τσίπρα ο οποίος φαίνεται ακόμα να μην έχει επαρκώς συνειδητοποιήσει τους εθνικούς κινδύνους που διατρέχει η χώρα μας συνεχίζοντας να ζει στο γυάλινο ροζ συννεφάκι του Μαξίμου.

Οι πολίτες απαιτούν σοβαρότητα. Και πάνω από όλα σεβασμό στη δυστυχία τους. Εντιμότητα και καθαρό υπεύθυνο πολιτικό λόγο. Όλοι έχουν μνήμη και ξέρουν ποιος ανέβαινε στα τρακτέρ. Ποιος έλεγε σε όλα όχι. Ποιός ηγούνταν κινητοποιήσεων στο Σύνταγμα. Σε διαφορετική περίπτωση η τιμωρία θα είναι  σκληρή και ο πέλεκυς βαρύς.