Γράφει η Σοφία Μπασκάκη, Δημοσιογράφος

Πολλοί κατηγορούν την Καρυστιανού ότι προς ίδιον όφελος τα κάνει όλα.

Η Καρυστιανού απλά είχε τα κότσια να το ξεκινήσει. Και τη σταυρώνουν καθημερινά με χυδαίο τρόπο.

Υπάρχουν και οι οικογένειες των υπόλοιπων 56 νεκρών. Προς ίδιον όφελος αγωνίζονται και αυτοί;

Ο αγώνας δεν είναι μόνο της Καρυστιανού. Είναι όλων, γιατί τα γεγονότα είναι αδιαμφισβήτητα.

Όλοι θεωρούσαμε το τρένο ως το ασφαλέστερο μέσο μετακίνησης. Εκεί είναι όλη η ουσία.

Υπουργός είπε το περιβόητο: «Είσαι ο υπουργός Μεταφορών. Μπορείς να πας στη Βουλή και να πεις “ναι, έχουν πρόβλημα ασφάλειας τα τρένα”; Αν το πεις αυτό, δεν θα μπει αύριο άνθρωπος στα τρένα».

Δεν είναι έγκλημα αυτό; Η παραπλάνηση των πολιτών που καθημερινά στέλνονταν κατευθείαν στο θάνατο; Η «στραβή» έκατσε στις 28 Φεβρουαρίου 2023 στη συγκεκριμένη αμαξοστοιχία. Θα μπορούσε να γίνει οποιαδήποτε στιγμή και να ταξιδεύαμε με το «μοιραίο» τρένο ο καθένας από εμάς.

Για αυτό μας αφορά όλους και οι 57 νεκροί των Τεμπών είμαστε εμείς οι ίδιοι, τα παιδιά μας, οι δικοί μας άνθρωποι.

Ακολουθεί η αντιμετώπιση της πολιτείας απέναντι στην έρευνα και στην ανάληψη ευθυνών,  που μέχρι σήμερα δεν έγινε από κανέναν και για αυτό μιλάμε για «συγκάλυψη», για μπάζωμα. Να κρύψουμε τη βρωμιά κάτω από το χαλάκι.

Από εκεί και πέρα μπαίνει και η παράμετρος σχετικά με το φορτίο της Β αμαξοστοιχίας, που από την πρώτη στιγμή κανείς δεν μίλησε για αυτό. Λες και ήταν αμαξοστοιχία φάντασμα.

Το μόνο που ακούσαμε είναι «Η ζωή συνεχίζεται».

Ποιος θα δώσει απαντήσεις και ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για αυτό το έγκλημα;