Τα θύματα από τις πυρκαγιές που… «ευτυχώς δεν θρηνήσαμε»

Γράφει η Σοφία Μπασκάκη

Ανείπωτη τραγωδία στις πρόσφατες φωτιές στη Πάρνηθα, την Ρόδο και τον Έβρο. Εκατοντάδες ζώα βρήκαν τραγικό θάνατο κι άλλα έπαθαν εγκαύματα. Η πανίδα αυτών των περιοχών υπέστη τεράστια οικολογική καταστροφή. Άγρια ζώα προστατευόμενα έχασαν τη ζωή τους με τραγικό τρόπο, προκαλώντας μεγάλη ανισορροπία στο οικοσύστημα.

Ο εικόνες από τη διάσωση κατοικίδιων και ζώων από τους πυροσβέστες και τους δασοπυροσβέστες ήταν συγκλονιστικές. Μια τραγωδία χωρίς τέλος. Αν σκεφτεί κανείς ότι κι εκείνα τα ζώα που κατόρθωσαν να διασωθούν είτε μετακινήθηκαν προς άλλες περιοχές, είτε παρέμειναν αναζητώντας τροφή σε περιοχές που έχουν μετατραπεί σε κρανίου τόπο.

Ο κίνδυνος εξαφάνισης αυτών των ζώων και των πουλιών, πολλά εκ των οποίων είναι σπάνια και ως εκ τούτου προστατευόμενα, τεράστιος. Κάποια δεν θα ξαναγυρίσουν ποτέ στο φυσικό τους χώρο.

Η μάχη που δίνουν όλοι οι φορείς που εμπλέκονται στην προστασία των ζώων δεν έχει προηγούμενο. Τιτάνια. Με κάθε τρόπο προσπαθούν να κρατήσουν στη ζωή τα άγρια ζώα και τα πουλιά που κινδυνεύουν με αφανισμό, όχι από τη φωτιά πια αφού δεν έχει τι άλλο να κάψει, αλλά από την ασιτία.

Η πολιτεία έχει υποχρέωση να συνδράμει αυτή την προσπάθεια για να διασωθεί η βιοποικιλότητα των περιοχών αυτών με την ευχή κάποτε να ξαναγίνουν όπως ήταν πριν την επέλαση της πύρινης λαίλαπας.

Οι φωτιές στον Έβρο, που κατέκαψαν, επί δεκαέξι, συνεχόμενες μέρες, σχεδόν ένα εκατομμύριο στρέμματα, άφησαν πίσω τους ανείπωτη εθνική και οικολογική καταστροφή. Το πανέμορφο δάσος της Δαδιάς μετατράπηκε σε κρανίου τόπος.

Μέσα σε όλη αυτή την καταστροφή βρέθηκαν και κάποιοι ακροδεξιοί που επιχείρησαν να ρίξουν το ανάθεμα σε μετανάστες, όταν, επισήμως, όλοι γνωρίζουμε ότι η φωτιά στον Έβρο ξεκίνησε από κεραυνό. Πάραυτα συνέλαβαν παράνομα, ανέκριναν και βασάνισαν 13 μετανάστες, που αποδείχθηκε ότι δεν είχαν καμία σχέση με εμπρησμούς. Ντροπή.

Την ίδια ώρα, που 18 κάηκαν ζωντανοί μέσα στο δάσος της Δαδιάς, όπου εγκλωβίστηκαν, αναζητώντας το όνειρο προς τη ζωή. Προς τη γη της επαγγελίας, το δυτικό κόσμο, την Ευρώπη. Και δεν χύθηκε ούτε ένα δάκρυ για αυτούς, γιατί ήταν οι «άλλοι», οι «πίσω από το φράχτη».

Κατά τα άλλα, μέσα σε αυτό το χάος και το θανατικό, το μήνυμα που δυστυχώς επικράτησε είναι «ευτυχώς δεν θρηνήσαμε θύματα».