22.11.2015
του Ανδρέα Κάτσενου
Στις κάλπες οδηγείται, σήμερα, η Νέα Δημοκρατία για να εκλέξει από τη βάση τον όγδοο Πρόεδρο στην ιστορία του κόμματος.
Η σημερινή εσωκομματική διαδικασία έρχεται σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο για τη χώρα αλλά και για την Κεντροδεξιά παράταξη. Και τούτο γιατί η χώρα βρίσκεται στη δίνη μιας βαθιάς οικονομικής κρίσης από την οποία δεν φαίνεται φως στον ορίζοντα αλλά και για την παράταξη που προέρχεται από μια ακόμη εκλογική ήττα, έστω κι αν διατήρησε τα ποσοστά της στο 28%.
Για περίπου δύο μήνες οι τέσσερις υποψήφιοι για τον Προεδρικό θώκο, Ευ. Μεϊμαράκης, Απ. Τζιτζικώστας, Κ. Μητσοτάκης και Αδ. Γεωργιάδης, περιδιάβηκαν τη χώρα για να κοινωνήσουν, ο καθένας από τη πλευρά του, το δικό του στίγμα για το πώς ονειρεύεται το αύριο της παράταξης.
Οι εκλογές αυτές μπορεί να έχουν εσωκομματικό χαρακτήρα, αλλά είναι, άκρως, πολιτικές κι έχουν εθνική αξία και προοπτική. Εκείνος που σήμερα θα εκλεγεί θα είναι εν δυνάμει αυριανός πρωθυπουργός της χώρας. Υπό αυτή την έννοια η εκλογή του όγδοου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας σηματοδοτεί μια νέα πορεία της παράταξης. Είναι η αφετηρία μιας νέας σελίδας, με νέα οργανωτικά και ιδεολογικοπολιτικά χαρακτηριστικά, που θα την φέρουν κοντά στις κοινωνικές ομάδες, θα διευρύνουν το ακροατήριο της και θα την οδηγήσουν και πάλι στην εξουσία.
Υπάρχει όμως στη παρούσα φάση μια πραγματικότητα. Ο Τσίπρας είναι κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού. Άρα η Νέα Δημοκρατία χρειάζεται όχι τον αντι-Τσίπρα, αλλά εκείνο το πρόσωπο το οποίο εντός του Κοινοβουλίου θα δώσει τις μάχες για την προάσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών και την στήριξη των αδύναμων κοινωνικών ομάδων. Μόνο μέσα από σκληρή αλλά δημιουργική αντιπολίτευση η πρώτη «αριστερή» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα αποστεωθεί και θα αναδειχτεί η δημαγωγία ο λαϊκισμός και η απολιτική αδυναμία του κ. Τσίπρα να βγάλει τη χώρα από την οικονομική κρίση.
Η Νέα Δημοκρατία χρειάζεται ένα πρόεδρο με Κοινοβουλευτική εμπειρία. Ένα πρόεδρο ο οποίος θα αποτελεί εγγύηση για την ενωτική πορεία της. Που θα εμπνεύσει και θα θέσει τις βάσεις για την αλλαγή της δομής του κόμματος και θα το επαναφέρει στην ιδεολογικοπολιτκή αφετηρία που όρισε ο ιδρυτής του Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Οι στιγμές δεν προσφέρονται για πειράματα . Οι καιροί ού μενετοί για χάσιμο χρόνου και ιδεολογικούς ακροβατισμούς. Γι αυτό οι νεοδημοκράτες οφείλουν να προσέλθουν στις κάλπες με αίσθημα ευθύνης για την επιλογή τους. Με τη λογική τους να πρυτανεύει του θυμικού.
Εκείνο όμως που έχει μεγαλύτερη αξία είναι η Κεντροδεξιά παράταξη από τη σημερινή εσωκομματική διαδικασία να βγει ενωμένη και πιο ενισχυμένη. Σαν μια γροθιά να ενώσει δυνάμεις και να εμπνεύσει τους πολίτες. Να βγει πιο ισχυρή στη κοινωνία. Γι αυτό ακρότητες και ενέργειες που θα δυναμιτίσουν την ομαλή διεξαγωγή της ψηφοφορίας δεν έχουν θέση στην κουλτούρα και τον πολιτισμό που κουβαλάει η Νέα Δημοκρατία από την ίδρυσή της.
Αν ο νέος Πρόεδρος δεν πληροί τα χαρακτηριστικά που ορίζουν οι συγκυρίες, τότε ένα είναι βέβαιον. Ο Τσίπρας και οι συνδαιτυμόνες του θα συνεχίζουν να βυσσοδομούν στο σώμα της κοινωνίας καθώς θα παίζουν μόνοι τους ανεξέλεγκτα και σε βάρος των συμφερόντων των αδύναμων. Η χώρα θα στροβιλίζεται στη περιδίνηση ατόμων που θα κάνουν πειράματα με καταστροφικές συνέπειες.
Κατά συνέπεια, οι Νεοδημοκράτες και οι Νεοδημοκράτισσες οφείλουν μαζικά με αίσθημα ευθύνης να προσέλθουν στις κάλπες για δώσουν δύναμη και προοπτική στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.