14.11.2015

της Σοφίας Μπασκάκη

(Το άρθρο που έγραψα στις 6-9-2015 και κυκλοφόρησε στην έντυπη εφημερίδα “Άποψη τώρα” στην στήλη Σοφία… εν τάξει για να θυμόμαστε πάντα ότι στο όνομα της οποιασδήποτε θρησκείας ο πόλεμος, μόνο πόλεμο φέρνει…)

«Όσο υπάρχουν παιδιά που πεινούν, Θεός δεν υπάρχει!»

Ν. Καζαντζάκης

Η εικόνα από το άψυχο τρίχρονο κορμάκι που έχασε τη ζωή του στις ακτές της Τουρκίας έκανε το γύρο του κόσμου ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων και θλιμμένων δηλώσεων σε όλο το διαδίκτυο. Μέχρι εκεί όμως. Τίποτα παραπέρα δεν αλλάζει την κατάσταση. Σας έχω νέα, κάθε μέρα πεθαίνουν παιδιά μέσα στη φρίκη του πολέμου, της πείνας και της αρρώστιας μόνο που δεν υπάρχουν πάντα φωτογραφίες να συγκινήσουν.

Μεγάλο ζήτημα το παράνομο μεταναστευτικό, μέγιστο πρόβλημα, τεράστιο πολιτικό παιχνίδι. Αναλώσιμα πιόνια οι χαμένες ψυχές, οι πεταμένες ζωές που θαλασσοδέρνονται και πνίγονται με βάρκα την ελπίδα, την ίδια βάρκα που γίνεται ο υδάτινος τάφος τους.

Ξεριζωμός, άγνωστος προορισμός, αγώνας για επιβίωση, λύτρωση ντροπής ο θάνατος. Στο όνομα ποιου Θεού πεινάνε και πεθαίνουν τα παιδιά; Στο όνομα ποιας θρησκείας γνωρίζουν τα παιδιά αυτά τον κόσμο μέσα από τον πόνο και την απόγνωση πριν ακόμα καταλάβουν την ύπαρξη τους;

Ανατολή και Δύση. Πόλεμος και πολιτισμός. Κόλαση και Παράδεισος. Δυο αντίθετοι κόσμοι πάνω στον ίδιο πλανήτη. Δυο αντικρουόμενα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Δυο χέρια που ζητούν έλεος, δυο μάτια που δεν θέλουν να δουν, δυο λέξεις μόνο, Ανατολή και Δύση.

Αντικρουόμενες οι απόψεις, οι λαοί διχάζονται, το μίσος και ο φόβος φωλιάζουν στις συνειδήσεις. Τα όνειρα γίνονται εφιάλτες, τα θέλω γίνονται ανάγκη, η ζωή γίνεται μαρτύριο, η επιβίωση γίνεται πολυτέλεια. Οι πνιγμοί στην Μεσόγειο είναι ένα νέο ολοκαύτωμα που ξεβράζει την ανθρωπότητα στις ακρογιαλιές. Τα παιδιά δεν πρέπει να πεθαίνουν…