Σαράντα χρόνια από την ιστορική δίκη της Χούντας

16.10.2015

Σαν σήμερα 16 Οκτωβρίου του 1975 ξεκίνησε στον Κορυδαλλό η δίκη των κατηγορούμενων που ευθύνονταν για την αιματηρή καταστολή της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, που έγινε τον Νοέμβριο του 1973. Η δίκη ολοκληρώθηκε δυόμιση μήνες μετά με βαριές καταδίκες για τους 20 από τους πρωταίτιους της Χούντας.

Το Πενταμελές Εφετείο συνεδρίαζε κάθε εργάσιμη ημέρα στην αίθουσα του Κορυδαλλού μέχρι τέλους του έτους 1975, οπότε εκδόθηκε και η καταδικαστική απόφαση, κλείνοντας έτσι το μαύρο κεφάλαιο «επταετία» με τον πιο συνοπτικό τρόπο.

Στην προτελευταία σειρά των ειδωλίων, χαμένοι ανάμεσα στους 32 κατηγορούμενους, κάθονταν ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης κατηγορούμενοι για ηθική αυτουργία στις δολοφονίες. Δύο φιγούρες που έπαιξαν ηγετικό ρόλο στην περίοδο της Χούντας και στην καταστολή της Δημοκρατίας σπέρνοντας τον τρόμο και τον θάνατο.

Ο Γιώργος Παπαδόπουλος, ηγέτης της Χούντας τη χρονική στιγμή των γεγονότων που αμαύρωσαν την ιστορία της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, με ένσταση του αμφισβήτησε την αρμοδιότητα του δικαστηρίου να κρίνει της πράξεις του με τον ισχυρισμό ότι ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας (τίτλος που ο ίδιος είχε αποδώσει στον εαυτό του) ήταν «ανεύθυνος αρχών». Το δικαστήριο απέρριψε την ένσταση του με την αιτιολογία ότι η κυβέρνηση του είχε προέλθει κατόπιν του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967, οπότε ήταν παράνομη και ως εκ τούτου ο ίδιος δεν προστατευόταν από τις διατάξεις περί «ανεύθυνου». Η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν 25 χρόνια κάθειρξη για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονίες από πρόθεση και απόπειρες ανθρωποκτονιών, καθώς και δεκαετής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

Η ποινή για τον Δημήτρη Ιωαννίδη, επικεφαλή της στρατιωτικής αστυνομίας ΕΣΑ την εποχή της εξέγερσης, ήταν 7 φορές ισόβια για ηθική αυτουργία σε 7 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε 38 απόπειρες ανθρωποκτονιών και πρόκληση διάπραξης κακουργημάτων, καθώς και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

Ο Σταύρος Βαρνάβας, Αντιστράτηγος ε.α., καταδικάστηκε  3 φορές ισόβια για ηθική αυτουργία σε 3 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε 17 απόπειρες ανθρωποκτονιών και πρόκληση διάπραξης κακουργημάτων, καθώς και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

Νικόλαος Ντερτιλής, Ταξίαρχος ε.α., καταδικάστηκε σε Ισόβια κάθειρξη και διαρκή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για ανθρωποκτονία από πρόθεση του φοιτητή Μυρογιάννη.

Άλλοι τέσσερις ανώτατοι αξιωματικοί καταδικάστηκαν σε 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε συνολικά 12 ανθρωποκτονίες και 56 απόπειρες ανθρωποκτονιών, καθώς και σε δεκαετή στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων.

Ακόμα 12 κατηγορούμενοι τιμωρήθηκαν με ελαφρύτερες ποινές, από 5 μήνες έως 10 χρόνια κάθειρξη για διάφορες κατηγορίες, κυρίως για ηθική αυτουργία σε επικίνδυνες σωματικές βλάβες. (Για ποινές μικρότερες του ενός έτους υπήρχε δικαίωμα εξαγοράς).

Το μαύρο κεφάλαιο της Χούντας θεωρητικά έκλεισε μετά τη δίκη, πάντα όμως θα μένει ανοικτό για τα θύματα της λευτεριάς, χαραγμένο στις μνήμες ως την εγκληματική επταετία της ντροπής για την χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία.