Του Ανδρέα Κάτσενου

Θεολόγου- Δημοσιογράφου

Η πορεία του Κυρίου προς το Γολγοθά και η Σταυρική Του θυσία  έρχεται να καταλύσει την έννοια του θανάτου. Ταυτόχρονα   αποκαλύπτει  την  ουσία της απόλυτης αγάπης. Ο Χριστός, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, πάταξε τον Άδη. Νίκησε το σκοτάδι. Χάρισε  το ανέσπερο φως της ελπίδας και της ζωής. Έγινε φωτοδότης και ζωοδότης.

«Ο Άδης φησίν, επικράνθη, συναντήσας σοι κάτω. Επικράνθη, και γάρ κατηργήθη. Επικράνθη και γάρ ενεπαίχθη. Επικράνθη, και γάρ ενεκρώθη. Επικράνθη και γαρ καθηρέθη. Επικράνθη και γάρ εδεσμεύθη. Έλαβε σώμα  και θεώ περιέτυχεν έλαβεν γην και συνήντησεν ουρανώ. Έλαβεν όπερ έβλεπε και πέπτυωκεν, όθεν ούκ έβλεπε. Πού σου, θάνατε, το κέντρον; Πού σου Άδη το νίκος;» αναφέρει στον Κατηχητικό ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Ο Χριστός δέχεται το εκούσιο πάθος και τη νικηφόρα πορεία προς το Σταυρό  για να χαρίσει στο ανθρώπινο γένος την αιώνια ζωή. Φέρνει τη Αναγέννηση και απαλλάσσει το ανθρώπινο γένος από τους δερμάτινους χιτώνες της αμαρτίας, της αστοχίας του ανθρώπου, έναντι  του θελήματος  του Θεού.

Με το θάνατο και την Ανάσταση του Κυρίου οριστικά κλείνει το παλιό. Ανατέλλει η Νέα Ζωή, η αμόλυντη, η καθάρια και η αιώνια. Ο άνθρωπος μπορεί να βαδίσει από το καθ’ εικόνα στο καθ’ ομοίωση με απόλυτη βεβαιότητα τη νίκη έναντι του θανάτου, τη φθορά και την αποξένωση από το Θεό.

Η πράξη αυτή ξεπερνάει τον ανθρώπινο νου αλλά και τα ανθρώπινα όρια της αντοχής. Αναδεικνύει το μεγαλείο της Χάρις του Θεού  και τη σωτηριολογική διάσταση της θυσίας του. Την λύτρωση και την εν δυνάμει πορεία του ανθρώπου προς την Αγιότητα μέσα από το αυτεξούσιο του.  Αναδεικνύεται η αγαπητική σχέση του Θεού με τον άνθρωπο.

Ο Σταυρός  από όργανο ατιμωτικής τιμωρίας και φρικτού θανάτου γίνεται όργανο θυσίας, χαράς αγιασμού και χάριτος. Γίνεται λύτρωση του ανθρώπου. «Ού γαρ έτι καταδίκης εστί τιμωρίας, αλλά τρόπαιον εδείχνη­ ημίν σωτηρίας. Της κατάρας το σύμβολο έγινε  «αράς της αρχαίας λύτρον», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει τροπάριο της εκκλησίας μας.

Ο Σταυρός γίνεται σύμβολο αγάπης. «Ο Θεός αγάπη εστί» (Α΄Ιωάννη 4.16). Είναι «το πλήρωμα του νόμου η αγάπη» (Ρωμ.13,10). Η ευαγγελική αγάπη είναι η ενσάρκωση του κενωτικού ήθους του δεύτερου Αδάμ, είναι η αποκατάσταση της ζωής και της ύπαρξης στα όρια της κτιστής και θνητής ανθρώπινης φύσης. Δεν αποβλέπει απλώς στην βελτίωση της κοινωνικής συμπεριφοράς ή αγάπης, αλλά σκοπεύει «προς εκείνην την ενότητα, ήτις κέκτηται  διδάσκαλον την Αγίαν Τριάδα»  κατά την ρήση του αγίου Ισαάκ του Σύρου.

Το σωτηριολογικό μήνυμα της αγάπης μέσω της Σταυρικής θυσίας και της Ανάστασης Του στέλνει στο ανθρώπινο γένος ο Τριαδικός Θεός για την αιώνια ζωή.